Sukhothai en omgeving per fiets 31 juli 2017

We wilden een fietstoer maken (met Sukhothai Bicycle Tours – schijnt heel goed bekend te staan), maar we waren te laat met aanmelden.

Dan maar met de gammele fietsjes van het hotel zelf een toetje maken. We rijden we door de stad. Eerst langs de rivier. In de stad in de rivier nog afgeschermd met de dikke betonnen muur. We fietsen een paar kilometer langs deze muur. Buiten de stad veranderd de muur in een gewone dijk.

Visser langs de Yom rivier bij Sukhothat - foto niek de greef

Als in een polder zien we dat het land achter de dijk lager ligt dan de waterstand in de rivier. Van origine moet dit een moerasachtig gebied zijn dat zonder de dijk regelmatig zou overstromen.

Alle huizen langs de dijk staan op palen. De woonruimte is op de eerste verdieping.

Huizen op poten langs de Yom rivier bij Sukhothat - foto niek de greef

We volgen de rivier. Het rivierlandschap krijgt al snel een jungle-achtig karakter. De paden langs de rivier worden ook steeds slechter.

We zakken naar het zuiden af tot bij een tempel, de Wat Wang Sawan. Daar puffen we uit en drinken wat. We ontdekken een verlaten brug. Do Not Pass. The Bridge Damage. Even verderop is een nieuwe betonnen brug.

tempel Wat Wang Sawan bij Sukhothat - foto niek de greef
Kapotte brug bij Wat Wang Sawan - foto niek de greef

Een geleide fietstoer stop op dezelfde plek. Voor de helft Nederlanders natuurlijk.

We verlaten de rivier en fietsen door de rijstvelden. Op zoek naar een restaurant dat wel op Google maps staat maar buiten cyberspace niet lijkt te bestaan (Steamship Restaurant). Dan maar door richting stad.

fietsen langs de Yom rivier bij Sukhothai - foto Niek de Greef

We vinden nu via Google Maps een restaurantje dat we anders nooit gevonden zouden hebben, in een achterafstraatje. Het ziet erg posh uit, en ik denk nog even dat we misschien wel wat underdressed zijn voor deze gelegenheid. Maar we worden hartelijk uitgenodigd en we lopen met onze bezwete lichamen een ijskoud gekoelde ruimte in.

Een Thaise familie zit in een hoek al te eten.

Centraal opgesteld staat een grote televisie. Aan, maar met het geluid zacht dit maal. Er is een krankzinnige Willem Ruis-achtige show aan de gang. Met die typisch Thaise roze en groene felle kleuren.

Interieur van een restaurant in Sukhothai, met een televisie - foto niek de greef

Het eten is geweldig goed en spotgoedkoop.

We peddelen terug naar het hotel via een 7-eleven.

Kledingwinkel langs de straten van Sukhothai met lachende paspoppen - foto Niek de Greef
Straatverkoper van voedsel - sate in Sukhothai - foto niek de greef

De rest van de dag relaxen we.

Sukhothai Historisch Park 30 juli 2017

Na het ontbijt worden we door een auto en chauffeur van het hotel naar oud Sukhothai gebracht. Dat is ongeveer 15 kilometer buiten nieuwe Sukhothai (waar ons hotel dus is).

Bij de ingang van het historisch park (Werelderfgoed) van oud Sukhothai huren we gammele fietsjes. Het terrein en in deze warmte is een paar kilometer lopen niet fijn Walking will kill you – zegt een reisgids, wat blijkt te kloppen; fietsen is al een hele inspanning.

Sukhothai historisch park (Werelderfgoed) - foto Niek de Greef
Beeld in Sukhothai historisch park - foto Niek de Greef
Sukhothai historisch park

Het kaartje dat we meekrijgen is niet erg nauwkeurig, maar na met wat zoeken kunnen we toch de belangrijkste monumenten vinden. Op de fietsjes zwerven we door het park.

We verlaten het historisch park weer en fietsen naar Wat Phrapai Luang, een tempel even buiten de “ommuring” van het oude Sukhothai.

We zoeken een restaurantje op om wat te eten. Bij drie oude dames die een keukentje drijven langs de weg genieten we van onze lunch.

Drie Thaise vrouwen bereiden eten in hun kleine straatkraam langs een weg bij Sukhothai

Dan laten we ons weer ophalen en gaan terug naar ons hotel. We zwemmen in het bad van het hotel en relaxen.

Eind van de middag fietsen we de stad in. Opnieuw op vrij gammele fietsen, van het hotel nu. Op zoek naar de avondmarkt. We zetten onze fietsen ergens neer inslenteren door het verkleurde en met vlaggetjes versierde centrum van Sukhothai. Ter ere van de verjaardag van de nieuwe koning (denken we) is de stad speciaal versierd. Het lijkt er op dat de cult rondom de nieuwe koning zorgvuldig wordt geregisseerd.

In de straten zien we nog meer sporen van de overstroming van enige dagen geleden: bij veel winkels nog zandzakken voor de deur, of tegen de muren.

We vinden een overdekte foodmarket. Erg leuk, maar het is einde van de dag en de kraampjes zijn al aan het sluiten. Dan op zoek naar de nachtmarkt, maar deze blijkt erg tegen te vallen: een kleine hal met kraampjes, die bovendien ook nog voorzet grootste deel niet in gebruik is.

sukhothai, tempels, ruines

We strijken neer bij een restaurantje langs de weg en bestellen. We zien dat ze een paar gerechten zelf maken, maar ook voor een aantal gerechten en smoothies een van de mensen erop uit sturen op de bestelling ergens anders op te halen.

De televisie staat keihard aan. Op het sportkanaal speelt Sukhothai FC tegen Navy FC. Kennelijk een spannende wedstrijd. Op de terugweg naar het hotel komen we langs een plein waar een grote groep mensen de verrichting van de Sukhothaise Mannschaft op een groot tv-scherm volgt. Het voetbal is niet om aan te zien. 4e klasse KNVB-niveau.

Een Thaise vrouw bereidt eten in hun kleine straatkraam langs een weg bij Sukhothai

Op de terugweg een enorm gekrijs van duizenden spreeuwen of lijsters (?) die op de elektriciteitsdraden langs de weg zitten.

Ayutthaya naar Sukhothai 29 juli 2017

Laatste ochtend in Ayatthaya

De boel weer inpakken.  De bus gaat om 11.30 vanaf de busterminal. De tuktuk komt ons halen om 10.30.

De dame van de tuktuk van eergisteren zit al op ons te wachten.

Ze vertelt dat ze vlak achter het hotel woont. Twee jaar geleden was de hele boel hier overstroomt. Heeft ze twee maanden met haar gezin in de bende gezeten. Ze lacht en kijkt zorgelijk tegelijk. Heeft ook (?) twee kinderen, dochters. Samen met haar man heeft ze de tuktuk business.

Uitzicht over de brede verkeersaders van Ayutthaya

De bus naar Sukhothai

We laden de boel in, rijden naar de busterminal en nemen afscheid.

De bus is 10 minuten te laat. Zeggen wij als Hollanders.

In de bus is het koel en we zitten in een soort vliegtuigstoelen.

Na een uur stoppen we bij een grote hangar-achtige hal langs de snelweg. Er is een winkeltje. Er staan langs de kant een viertal kraampjes met eten. In het midden van de hal staan een aantal tafels en stoelen.

Lunch hal tussen Ayutthaya en Sukhothai

Na vragen blijkt dat we hier de lunch kunnen gebruiken die bij deze reis is inbegrepen. We lopen langs de kraampjes en zoeken iets uit. In ruil moeten we een stuk van onze tickets laten afscheuren. Eten is goed en na een half uur rijden we weer.

Het landschap wordt steeds leger, dat wil zeggen steeds minder bebouwing en steeds meer platteland en natuur. We zien rijst- en suikerrietvelden.

In Sekhothai

Bij de busterminal in Sukhothai staan taxi’s te wachten. Of tuktuks. Net hoe je het bekijkt. Dit zijn pick-ups die bebouwd zijn met een tuktuk-achtige bak. Na de prijsvraag haalt de chauffeur een plastificeerde menukaart tevoorschijn, met daarop de prijzen. Dat lijkt ononderhandelbaar, maar het is ook niet veel dus we laten het maar.

Door de hectische stad van nieuw Sukhothai. Bij de brug over de rivier zien we de restanten van de recente dijkdoorbraak. De “dijk” is hier een dikke betonnen muur van een centimeter of 20 dik. De provisorische herstelwerkzaamheden zijn damwandprofielen en een paar grote bergen zandzakken. Verderop in de stad ook nog her en der zandzakken voor ingangen van winkels en gebouwen.

Vlak bij het hotel rijdt ons een brommertje achterop met een bestelling Thaise maaltijden voor een heel weeshuis.

Brommers in de straten van Sukhothai

In het hotel een te veel op de toerist geënte Thaise maaltijd gegeten.