Twee boeken die ik recentelijk las: The Hours, van de week uitgelezen, en Fahrenheit 451 vandaag. (Daarmee is Fahrenheit 451 het eerste boek van 2022. Geen slecht begin.)

Het onmogelijke: deze twee totaal verschillende boeken vergelijken. Ik ga het proberen, heel in het kort. Waarbij ik van tevoren alvast vertel dat ik Fahrenheit 451 een stuk meer mijn ding vond.

Het verhaal in The Hours wordt verteld vanuit het perspectief van een drie personen. Het verhaal bevat veel monologue interieur, en vrij weinig actie. De stijl van Cunningham zou ik barok willen noemen. De hoofdpersonen in The Hours leiden onder de grote levens van anderen waardoor ze zich beperkt voelen. Ze willen zich daarvan losmaken, en dat is het thema van dit boek. Doet me denken aan Hanya Yanagihara’s A Little Life, maar in The Hours weten de protagonisten i.t.t. de zielige hoofdpersoon in A Little Life zichzelf wel tot positieve actie te bewegen.

Het verhaal in Fahrenheit 451 wordt verteld vanuit het perspectief vanuit één persoon. Het verhaal is vooral opgebouwd rond actie, en de achtergronden worden grotendeels verteld in dialogen tussen de hoofdpersoon en de figuranten. De stijl van Bradbury is strak en stevig. De hoofdpersoon leeft in een dystopisch land in de toekomst, waar de mogelijkheden van de mensen worden onderdrukt en alle boeken moeten worden verbrand. De hoofdpersoon “ontwaakt” uit rol in deze dictatuur en komt ertegen in actie. Doet me denken aan 1984.