The Lunduke Journal – makes you happy
Read The Lunduke Journal and you get tremendous joy from someone’s dedication to something – anything. In this case, Computer History.
A nice article is for example The History of The Graphical User Interface.
Read The Lunduke Journal and you get tremendous joy from someone’s dedication to something – anything. In this case, Computer History.
A nice article is for example The History of The Graphical User Interface.
I felt like making a nerdy list. The computers I have owned.
BTW also worked with DEC 10, VAX, ICL mainframe – VME, IBM mainframe – System 390 and beyond, Solaris, Aix.
TI-99/4A. Talks BASIC. Peek and Poke to move you directly into its memory.
Toshiba MSX computer HX-10AA. Failed MSX standard. Could already do a lot more with it.
Tulip PC compatible.
IBM PS2. Unimaginative bin. Dialed into the Internet with it for the first time. Via Compuserve.
IBM Thinkpad 500. My first portable, in quotes. Thing weighed like lead.
IBM Thinkpad T20, T30, T41. All very good.
Lenovo T410. Na de verkoop van de PC divisie overgestapt op Lenovo.
Apple MacBook 2009. This was my first MacBook. Only then did I notice that the user experience of a Mac is so incredibly better than that of Windows. It also boots within 10 seconds, whereas my Windows machines always take over a minute or even (much) longer.
Apple Macbook Pro 2013.
By far the best of them all. Still performs top notch. Indestructible.
Lenovo Ideapad 510. Plastic device. Poor touchpad. But then again is by far the cheapest in the list.
HP EliteBook 1040 G3. Pretty robust and comfortable.
.
MacBook Pro (13-inch, M1, 2020). With touch bar. Could have left that out from me.
Lenovo Ideapad 5 Pro.
We lopen in het bos tussen Castricum en Heemskerk.
Een man en een vrouw met een hondje komen ons tegemoet. De vrouw spreekt ons aan.
“Leidt dit pad naar de parkeerplaats? Ja ik vraag het maar voor de zekerheid, want hij is een clown!”
“Ooh, Oh, Oh, Oooh,” zegt de man.
Later lopen we langs de bunker waar in de tweede wereldoorlog kunst uit het Stedelijk museum en het Rijksmuseum waren opgeslagen. De Nachtwacht werd er onder andere, opgerold, bewaard.
Even verderop wordt de slag bij Castricum, in 1799, herdacht. In deze tijd was ons land als De Bataafse Republiek nog een vazalstaat van Frankrijk.
In 2019 waren we op het eiland Sark. Ik schreef hier toen over op dit blog.
Ik de haven maakte ik toentertijd een foto. We kijken de man op de rug met een polo waarop achterop reclame wordt gemaakt voor Jimmy’s Carting Services.
Later was ik op zoek naar meer informatie over Sark. Ik stuitte op de geschiedenis van Jimmy.
Jimmy blijkt een Schot te zijn die naar Sark is verhuisd. Ik citeer zijn verhaal hier, dat afsluit met mooie foto.
Jimmy was wooed by Sark back in 2000, when he responded to an advert in his local job centre, advertising bar work at Stocks Hotel. With two suit cases, Jimmy left his Scottish town of Armadale, and set off for Sark. When he arrived, he felt immediately that Sark was a special place, and that he would like it here. He proceeded to walk up Harbour Hill and through the village with his bags (this was before he realised that a carter could take them for you…).
Jimmy had planned to work a season in Sark, but secured some extra maintenance work at the Hotel for the winter. This episode in his life ended up as a permanent stay on the Island. Jimmy worked in several places, and then in 2012 the idea came up from his good friend Nicola about acquiring an existing carting business. Jimmy’s Carting was presently born.
…
In 2013, Jimmy modelled in the Emergency Services calendar produced by local photographers Sue Daly and Lydia Bourne, which raised £7000 for charities. Jimmy always turned up for photoshoots with a smile on his face, even if that was all he was wearing!
Ik schreef gisteren nog over mijn voornemen om meer science-fiction te gaan lezen. Alsof de duvel er mee speelt kreeg ik twee boeken voor Sinterkerst kado: Kurt Vonnegut’s Slaughthouse-Five en Ray Bradbury’s Fahrenheit 451.
Een stukje gelezen in Fahrenheit 451, en het begin van het boek zet het verhaal al direct in brand, wat niet bedoeld was als een al te flauwe woordgrap (het boek gaat over een brandweerman).
Het boek is al twee keer verfilmd: in 1966, door Francois Truffaut, en recentelijk in 2018, door Ramin Bahrani.
Het weer is echt om te janken. Toch mijn plicht gedaan en een fotorondje gemaakt. In Heerhugowaard, bij de stad van de zon.
Pepe schrijft hier zijn naam op muren en op apparaten in de speeltuinen.
Ik loop door een natte schuttingwereld bemand door hondenuitlaters.
Een meisje op een fietsje komt voorbij. Achterop zit een meisje met een roze rugzak. Het meisje met de rugzak zegt: “Ik ga niet fakking 1000 euro betalen voor één vliegticket!”.
Ik ben ondertussen zeiknat geregend en snij een stuk van mij route af.
Bij de Vomar koop ik makreel.
Kijk dat is nou ontzettend leuk: literair weblog Tzum.nl schrijft over het nieuwste Asterix en Obelix album. Leuk dat deze site zich niet te goed vindt voor strips. Coen Peppelenbos maakt er zich ook niet met een Jantje van Leiden van af en maakt er een mooie recentie van. Spoiler: eindelijk weer een goed album.
Zomaar een paar leuke podcasts:
Kunst is Lang van Luuk Heezen. Waarschijnlijk beste Nederlandse podcast over kunst.
AmsterdamFM Kunst en Cultuur. Waarschijnlijk een goede tweede podcast over kunst. Wat elitair elan.
Deviate with Rolf Potts. Auteur van Vagabonding, een klassieker die om mij niet duidelijke redenen totaal onterecht nog niet in het Nederlands is vertaald (wil ik wel doen voor een fatsoenlijk honorarium).
Cool-tools van Mark Frauenfelder en Kevin Kelly. Lekker nerdy.
Met Groenteman in de kast. Ok, eigenlijk tweede Nederlandse podcast over kunst en andere dingen. Lekkere nonchalante lul, die Gijs Groenteman, met die ironisch-emotieloze stem.
No Such Thing As A Fish. Misschien wel de leukste podcast.
Een van de prettige dingen van het kerstmaal zijn de restjes.
We kunnen minstens een paar dagen uit de koelkast eten. Lekker lui voor de televisie, of achter de iPad, of laptop in mijn geval. Alleen de gezonde dingen eruit vissen. Na twee dagen teveel vlees en koolhydraten ben je daar wel aan toe. De eerste dag (derde kerstdag) nog de restjes wijn. Misschien de dag daarna ook nog. Dan even lekker totaal nuchter. Opstaan met een fris hoofd en zonder hangbuik.
Die gestoofde peertjes eindelijk een keer eten, die van je schoonmoeder of je vage tante. die peertjes die je elk jaar laat staan.