Fietsen van het hotel gepakt en met de fiets naar Chai Watthanaram aan de andere kant van de rivier. De restanten van wat eens een prachtig terrein met hele mooie tempels moet zijn geweest. Verwoest door de Birmezen in de 18e eeuw. Deze verwoesting moet de omvang van een beeldenstorm hebben gehad. Onthoofde buddhabeelden door het hele complex. Ook in alle andere tempels die we deze dag zullen bezoeken zullen we dit tegenkomen. Prachtige terreinen die nog een goed beeld geven van wat een schitterende bebouwing moet hebben gestaan, maar stevig verwoest in de oorlog met de Birmezen.

Een Thais Pompeï staat er in de reisboekjes.

We fietsen van Chai Watthanaram langs de rivier naar de floating markt.

Hier blijkt een soort Buddhistische kermis te zijn gebouwd. Felgekleurde attracties die alle voorzien in het aanbidden van de Buddha, op een enorm uitbundig manier. De godsdienstige kitsch van de RK kerk en bedevaartsplaatsen wordt hier geëvenaard en in kleurrijkheid veruit overtroffen.

We fietsen terug over de brug, door het groene park richting de oude stad.

Langs het paleis/tempel Wat Phra Si Sempet. Dan naar Wat Maha That. Overal veel toeristen.

Bij Wat Maha That een gave Buddha die echter niet zoals in het reisboekje prachten aan een meertje ligt. Er is alleen een pleintje. Wellicht is het water verdwenen, of was het er tijdelijk na een regenbui.

Het hoofd van Buddha ingeklemd tussen de wortels van een boom.

‘s Avonds naar de streetfood-straat met de tuk-tuk. Dit blijkt een behoorlijke toeristische bedoening. We lopen tussen de kraampjes door en bekijken alle waar. We gaan aan een tafeltje zitten bij een kraampje en bestellen maar het eten laat enorm lang op zich wachten. Uiteindelijk rekenen we de drankjes af en kopen eten bij de kraampjes en nemen dat mee terug naar het hotel met de tuk-tuk van de dame die ons ook bracht. Ze heeft op ons gewacht.

Eten in het hotel – vis, kip rijst, en andere lekker Thaise specialiteiten. Heel erg lekker.