Het is mij niet duidelijk wie dit voor het eerst zei: “If it’s free, you’re the product”. Misschien Richard Serra al in 1973.
Het geldt voor onze televisiekanalen. We betalen er niet voor. Dus wij zijn het product. Je merkt het: we moeten kijken naar onzin gelardeerd met reclames. Niet alleen de commerciële zenders. Nee, net zo goed de publieke omroepen.
Heiloo
Heiloo
Sire begint een campagne over polarisatie.
Wat ik mis is de rol van de media. Uit onderzoek blijkt dat mensen zeggen (even in deze generieke stijl)
Mensen ervaren dat vooral kleine groepen met een confronterende stijl veel aandacht krijgen in onder meer talkshows op tv.
En
In het rapport waarschuwt het SCP politici en media dan ook niet te snel verschillen uit te vergroten.
Dat zijn NOS respectievelijk Parool.
Ik kijk er het rapport van de SCP zelf over na.
Die observatie vinden we overigens ook bij respondenten die aangeven dat het conflict tussen
mensen met verschillende politieke opvattingen niet zo groot is. Zij menen dat het conflict buiten die
(sociale) media wel meevalt. In de focusgroepen wordt ook veel nadruk gelegd op media als aanjager van
polarisatie. Deelnemers hebben het dan vooral over de televisie en over sociale media. Mensen benoemen
bijvoorbeeld dat talkshows en nieuwsprogramma’s op de televisie veel aandacht geven aan negatief of
smeuïg nieuws. In de praktisch opgeleide groep in Amsterdam stellen deelnemers dat hierdoor een vertekend beeld van de werkelijkheid wordt gepresenteerd. Verschillende gesprekspartners noemen verder
dat talkshows veel aandacht geven aan extreme geluiden en, zoals een enkeling opmerkt, die ook graag
tegenover elkaar plaatsen
Wat gaan we daar aan doen? TV en andere media zoeken polarisatie omdat het kijkcijfers genereert. Ook onze publieke omroep zoekt zo kijkcijfers om daarmee de reclame-inkomsten op te drijven.
Tijd voor een zelfanalyse bij de media. Maar ik ben bang dat kijkcijferdrift en introspectie elkaar uitsluiten.
Ik hou van het werk van Tom Sachs. Hij is een heerlijke ambachtelijk beeldhouwer.
Ik kwam deze uitspraak van hem tegen:
The legacy of an object lies in its ability to be repaired.
Ik denk dat repareerbaarheid niet alleen noodzakelijk is, en verplicht zou moeten worden, maar het is ook heerlijk, spullen repareren in plaats van weggooien.
En laat die “reparatiewonden” maar zichtbaar zijn. Een nieuwe moraal, een nieuwe esthetiek.
Een terrasverwarmer op propaan produceert evenveel CO2 als een inefficiënte vrachtwagen.
Hoe simpel is de ingreep om terrasverwarmers op gas te verbieden. Steden bannen vervuilende vrachtwagens uit de binnensteden. Nu de terrasverwarmers, zou je zeggen.
Misschien zou je ook van winkels als bol.com verwachten dat ze hun assortiment aanpassen naar de duurzame missie die ze zeggen te hebben, maar nee.
https://www.bol.com/nl/nl/l/terrasverwarmers/13031/4277391705+4276311862+4276233580/?rating=all
(dit is geen affiliate link)
Heiloo
Ik lees in de Klimaat Almanak over Ecosia, de zoekmachine waarmee je bomen kunt planten. Ik installeer de browser, een app op de iPhone, en een extensie op Firefox op de laptop.
Hoe werkt het? Ecosia toont advertenties bij de zoekresultaten. Met de advertenties verdient de Ecosia organisatie geld. Met dat geld plant Ecosia bomen.
Bijwinst: concurrentie voor het zoek-monopolie van Google.
Ik kijk naar Op1 waar Yasmin Ait Abderrahman, Arnoud Boot, Paula Romaniszyn en Joëlle van de Sande over de ‘pechgeneratie’ spreken.
Yasmin heeft goede argumenten voor een compensatie voor de studenten die door het krankzinnige leenstelsel met een enorme schuld zijn komen te zitten.
Hoogleraar Corporate Finance and Financial Markets Arnoud Boot (waarom pretendeert hij eigenlijk verstand van dit onderwerp te hebben) is daar niet voor, verrassend genoeg heeft hij alleen maar bureaucratische argumenten heeft: het was met de regering van toen de juiste beslissing.
Hij zegt ook hautain: we gaan geen sorry zeggen tegen deze generatie. Afgezien van de mateloze arrogantie van deze opmerking is dat precies wat er wel moet gebeuren: sorry zeggen tegen de studenten en de boel fatsoenlijk regelen.
Fatsoenlijk, want fatsoen is hier op zijn plaats. Wat totaal niet past is de bureaucratische instelling waarmee ambtenaar Boot zichzelf zo diskwalificeert.
Verder zou ik het graag persoonlijk willen maken: wat is de studieschuld van de kinderen of kleinkinderen van ambtenaar Boot, en die van Jet Bussemaker, en die van de neefjes en nichtjes van Rutte, en Diederik Samsom, en de andere boter-op-het-hoofd politici die dit voorspelbaar slechte besluit hebben genomen?
Transparantie graag. Ik voorspel dat de kinderen van deze politici geen of minimale studieschuld hebben.
Transparantie en fatsoen graag.
