Tsaar Peterroute zonder Tsaar Peterhuisje

Twee dagen geleden liepen we een rondje door Zaandam. Te lui om zelf een route uit te zoeken liepen we de gebaande paden van de Tsaar Peterroute. We parkeerden in de wijk achter het station van Zaandam. Dat bleek wel aardig. De nieuwbouw in deze wijk is grotendeels in een frisse kleurige Zaanse stijl gebouwd. Dat kan Zaandam wel gebruiken, dat wel heel zwaar is getroffen door de jaren zeventig nieuwbouwstijl van strakke rijtjes bakstenen.

De Tsaar Peterroute is een kronkelende lus door het oude gedeelte van Zaandam. Bij de Lage Horn, een smalle steeg, zijn we diep in gesprek en missen we het Tsaar Peterhuisje. We lopen er niet voor terug.

Bij de sluizen staan nog steeds onbegrijpelijk de ruïnes van een aantal kleine winkels en restaurants. Er wordt veel verbouwd. In het algemeen is de nieuwbouw, net als achter het station, fris en smaakvol.

Het station heeft misschien wel de mooiste fietsenstalling van het land.

Op de terugweg rijden over de Westzanerdijk en de Overtoom naar Nauerna. Erg leuk stuk.

Zaandam

Amsterdam Westhaven

Gisteren in het bizarre industriegebied Westhaven in Amsterdam foto’s gemaakt. Naar Zaandam gereden en geparkeerd bij Tamoil tegenover het Hembrug terrein om vanaf daar de tocht te beginnen.

Met het pondje naar de overkant. Aan beide kanten van het kanaal staan interessante snackbars. Uiteraard gesloten nu i.v.m. de lockdown.

Vanaf de pont loop ik naar rechts, het  industrieterrein op. Bij de pond is een eigenwijs buurtje met een handvol woonhuizen. Het is wel een keuze om hier te willen wonen, zo omgeven door industrie. Met een magnifiek uitzicht over het Noordzeekanaal, dat wel. De tuintjes zijn meest volgeplempt met buizen, bootjes, gereedschap, dakpannen, hout en ander ondefinieerbaar bouwmateriaal.

Ik loop langs een enorm opslagterrein. Grote bergen zwart gruis. Geen idee wat het is. Kolen? Enorme kranen en andere indrukwekkende apparaten staan op het terrein om het zwarte gruis te verplaatsen en te verwerken.

Langs de industriële gebouwen aan de andere kan staat een strakke rij populieren.

Bij een rangeerterrein voor treinen breekt het beeld weer iets: enorme windmolens, treinwagons en materiaal voor rails. Een enorme transportbuis steekt de weg over.

Ik loop terug, en steek over via een weggetje dat Kajuitpad heet. Aan het eind van het pad is een afvalverwerkingsbedrijf aan. Een rij ooievaars staat op het dak opgesteld om het afval te lijf te gaan. Als ik dichterbij kom trekken ze zich terug het dak op, uit het zicht.

Bij de pont loop ik langs het grote beeld van het kussende stelletje in Delfts blauw. Leuk idee hier langs de uitgestrektheid van het kanaal.