Groggy van veel te veel whiskey in een café in Petaling Jaya, vreselijk uitgeslapen.

‘s Middags een bizarre open huis sessie i.h.k.v. Raya, het Maleisisch nieuwjaar. Het is een gewoonte dat in deze dagen de koninklijke familie en hun families hun huis openstellen voor vreemden. Vreemden zijn dan zover ik kan nagaan vrienden en bekenden, en vrienden van vrienden.

Via de broer van de vrouw van G. zijn we uitgenodigd bij de zuster van de sultan van één van de Maleisische staten. De prinses woont in een appartement van twee verdiepingen in één van de luxe wijken van KL. Op de parkeerplaats Bentleys, Mercedessen, Porsches, Hummers.

De mensen zijn natuurlijk moslim, maar er wordt stevig gedronken. Er is veel eten. De gasten maken een rondje langs de familie om zich te introduceren.  De koninklijke familie vermaakt de gaten met verhalen over hun luxueuze leven.

Een Saoudische sjeik die de dochter van de prinses, die op bezoek in in Saudi-Arabië, dreigt te ontvoeren. Ze vlucht hals over kop naar Londen.

De prins die 9 nachten achtereen in een Londens casino doorbrengt, en 8 nachten met winst thuiskomt. Duizenden ponden wint.

Verhalen over echtscheidingen na huwelijken met veel te jonge echtgenoten. Echtscheidingen lijken aan de orde van de dag.

Als de prins in het ziekenhuis ligt komt de hele koninklijke familie op bezoek en wordt het met tientallen mensen aan het bed gezellig gemaakt in het ziekenhuis.

Het komt allemaal nogal verveeld over. Volgens G. doet deze uitgebreide koninklijke familie eigenlijk helemaal niks nuttigs en worden ze ruimhartig onderhouden door de Maleisische belastingbetaler. En te bedenken dat er voor elke  staat in Maleisië zo’n koninklijke sultanfamilie moet worden onderhouden…