Strenuous fields

Near Warmenhuizen, a woman walks in the meadow with a wheelbarrow. In the wheelbarrow lay wooden poles and sit two children. The woman walks seemingly effortlessly with the cargo through the field. Near a farm, a tunnel runs under the road. I suspect the tunnel was made for the purpose of bringing the cattle from the farmer on the other side of the road to the pasture on this side of the road. The tunnel is flooded. The fields are austere. Large sections are covered with plastic. What is underneath? Corn? Lettuce? A futuristic structure, what I suspect is supposed to be a covered horse walker.

Velsen-Noord

The competing cruise ships of DFDS and Virgin seem to be tapping each other, but it is only a trick of the eye. The Chesterfield on the terrace waits for tourists. Cormorants sit in a row on the pier, waiting for something not to happen. Occasionally they fly up to clatter a string of shit down on the pier. Further down the beach, work is underway on something that looks like a part of an oil rig. Tata’s smokestacks were spewing steam, hopefully just steam. Residents of a beach house have already run errands and are plodding from a stuffed IKEA bag through the loose sand.

A Heartbreaking Work

Eerder berichtte ik dat ik The Every van Dave Eggers had gelezen en het als een straf had ervaren.

Ik lees nu A Heartbreaking Work of a Staggering Genius. het is bijna niet te bevatten dat deze twee boeken van dezelfde auteur zijn. AHOASG is rauw en ongepolijst, waar The Every een gladgestreken emotieloos boek is.

Tussendoor las ik nog Lord of the Flies, de klassieker van William Golding die ik natuurlijk al veel eerder had moeten lezen en Over de lengte van een gang van Herman Koch.

Werkstroom

Geen geheimen.

Beelden overkomen je

Sommige beelden overkomen je. Je speurt de hele dag veel te intensief naar beelden en dan onverwacht staat er een voor je.

Een mirakel in Sint Odiliënberg.

The Every, meh

Ik las gisteren The Every van Dave Eggers uit. Wat een vervelend, humorloos boek, en niet eens erg goed geschreven. Het enige verrassende aan het boek was (spoiler) het einde: geen happy end, de protagonist verdwijnt in een ravijn.

Ik pak direct mijn volgende boek: De Joodse Messias van Arnon Grunberg. Vanaf de eerste bladzijde heb ik lol.

Kleine ideeën

Veel (van mijn) ideeën zijn te groot en de uitvoering duurt daardoor veel te lang. Ik maak ze niet af.

Vandaag nog heb ik een paar grote ideeën om zeep geholpen. Een heb ik opgehakt in kleine ideetjes, met kop en staart.