Het NSC, de partij die zichzelf heeft gepresenteerd als de voorvechter van integriteit, heeft haar definitief haar geloofwaardigheid verloren. In plaats van vast te houden aan de principes die ze eerder verkondigde, lijkt het partijbelang belangrijker te worden dan ethische waarden. De partij, die zich uitsprak voor het invoeren van wettelijke integriteitsregels voor politici, neemt zelf niet de moeite om deze normen na te leven. Dit wordt pijnlijk duidelijk nu ze zich niet distantiëren van de racistische uitspraken van leden uit het kabinet waar ze deel van uitmaken, maar deze lijken te negeren of zelfs onder de mat te vegen. Het is bijzonder dat een partij die zegt te staan voor integriteit zelf actief meedoet aan het in stand houden van een regering die racisme niet alleen tolereert, maar zelfs minimaliseert.

Hoe kan het dat kamerleden van het NSC deze koers volgen?

Ik begrijp werkelijk niet hoe kamerleden van het NSC zichzelf kunnen verantwoorden voor hun rol in deze regering. Waar is de intrinsieke integriteit gebleven die je zou verwachten van politici die ooit beoogden verandering te brengen? In het verleden was het mogelijk om fatsoenlijk met mensen als Rosanne Hertzberger van mening te verschillen, maar nu lijkt het erop dat ze geen enkel probleem hebben met het feit dat ze onderdeel zijn van een kabinet dat racisme tolereert, of het nu expliciet wordt uitgesproken of subtiel wordt weggemoffeld. Dan ben je wat mij betreft definitief door de mand gevallen.