The iHeart radio podcast company creates podcast enshittification with A.J. Jacobs’s very nice podcast The Puzzler. Of the 14 minutes a podcast lasts, 5 minutes are filled with ads, that is 35%.
Yes, Tim Ferriss (‘double-r-double-s’), arguably the best podcaster out there, preambles and postambles his podcasts with 5 minutes of ads; also annoying, but at least his podcasts are between 1 and 2 hours long!
Richard Koch’s The 80/20 Principle is about much more than just the 80/20 principle.
The first part of the book applies the 80/20 principle to business. 20% of a business’ activities brings in 80% of its profits. 20% of the customers are responsible for 80% of the profits. The trick is to find which 20% this is. Koch provides the guidelines.
The second part of the book is where the fun is. Here Koch applies the 80/20 principle to your personal life. He approaches this from various angles. Koch describes self-help topics in an excellent concise manner. He limits himself to the bare description of advice. Where many self-help authors often stretch single topics to a full book, Koch keeps it short and to the point. Very elegantly and entertainingly.
Our lives can be improved applying the 80/20 principle. We can be happier and more effective.
The majority of input in our lives have little impact on our outputs, or a small minority of inputs have a dominant effect on our output.
Seek excellence in a few things, rather than being average in many things. Delegate everything that you are not good at or do not want to do. Target a limited set of goals.
Simple is beautiful.
In decision making:
80/20 thinking: think skewness, expect the unexpected, everything. Look for the invisible 20%, focus on the 20% activities, ignore the 80% activities.
80/20 is unconventional, hedonistic, non-linear.
Combine extreme ambition with a relaxed manner.
20% of your activities give you 80% of your happiness. Seek these activities, expand them.
Take objectives seriously.
20% of activities lead to 80% of achievements. Focus on these (a la The 4-hour Work Week by Tim Ferriss).
Hard work leads to low returns.
Do the things you like doing.
Be extreme.
How far could you deviate from the norm without being thrown out of your world?
Prioritize things that can advance your life, things you have always wanted to do, invest in innovative things that can slash wasted time, things that can’t be done, according to others.
Be radical. Screw time leaking activities.
Do things you are much better at than others – and that you like.
Friends: 20% of friends give 80% of joy.
Specialize in a very small niche, one you enjoy.
Manage money 80/20. But stock when people are pessimistic, sell where there is general optimism.
Trust your subconscious. Set goals, let these sink in your subconscious and your subconscious will be put to work to achieve these goals.
Networks and platforms are 80/20 or 90/10 forces.
Work in networks, work in small size, high growth teams.
Find the 80/20 idea.
geleden in de audio versie. Dat was naar aanleiding van een opmerking in een Tim Ferriss’ podcast (weet niet meer welke).Luister ook de Tim Ferriss met Potts kan ik aanraden. A blast, zoals Ferriss zelf zou zeggen.
Ik kreeg dit prachtige kleine boekje De Lengte van het Leven. Een moderne, strakke moderne vertaling door Vincent Hunink.
Als eerste introductie tot het stoïcisme las ik eerder al Ryan Holiday, die Marcus Aurelius als rolmodel nam voor zijn The Obstacle is the Way. Zeer benieuwd naar meer door Holiday en ook Ferriss‘ podcasts.
Zoals de titel als suggereert gaat Seneca in dit boekje in op de lengte van het leven, maar belangrijker nog, hoe een lang betekenisvol leven in te richten.
Mensen klagen hoe kort het leven is en hoe snel het voorbij vliegt, maar volgens Seneca is het leven niet kort gooien we het met bakken overboord. Maar het moet goed aangepakt worden.
“.. een bescheiden bezit dat wordt toevertrouwd aan iemand die er goed op past groeit met het gebruik.”
Seneca geeft richting aan het leven en formuleert een aantal adviezen voor zijn lezer. Choose Yourself, zegt Seneca. Richt je leven niet op anderen, om hen te pleasen, maar veel belangrijker is je eigen leven zo rijk mogelijk te maken.
En stel niet uit wat je wilt, denk niet de belangrijke dingen aan het eind van je leven te kunnen inhalen.
“Het is te laat te beginnen met leven bij de finish. Verstandige plannen uitstellen tot je vijftigste of zestigste, je leven willen starten op een punt dat weinigen bereiken: wat een dom gebrek aan bewustzijn van je sterfelijkheid.”
Geen tijd hebben is een hachelijk excuus. Een drukbezet mens is compleet als hij dit weet te combineren met een betekenisvol leven, voor zichzelf.
“Niets past minder bij een drukbezet man dan weten te leven, de moeilijkste leerstof die er is.
…
Het tekent een groot man, geloof me, een die uitsteekt boven de menselijke dwalingen, om niets van zijn tijd te laten weglekken.”
Het leven ligt in het nu, het verleden is geweest, daar ligt de zekerheid, de toekomst in onzeker, en het heden zo kort.
“… Het grootste verlies aan leven komt door uitstel. … Waar kijk je naar? Waar reik je naar? De hele toekomst ligt nog in het ongewisse, leef nu!”
En weet oppervlakkig geluk te vermijden, want dat is van korte duur.
“Juist het grootste en mooiste levert zorgen op… Om zo’n geluk in stand te houden is ander geluk nodig. Nieuwe wensen formuleren is vereist zodra wensen in vervulling zijn gegaan.”
Dan komt Seneca bij het alternatief. Hoe dan te leven: door de wijzen te volgen. Door kennis te nemen van degenen die voor ons geleefd hebben en hun ervaringen in ons leven te voegen. Seneca zet ons aan tot lezen van boeken, het leven te verbreden door het te vullen met de ervaringen van de wijzen voor ons.
“Mensen die tijd maken voor wijsheid, dat zijn de enigen die rust en vrijheid hebben, de enigen die echt leven. Want het is niet alleen hun eigen bestaan waar zij goed naar kijken, heel het verleden voegen zij daar aan toe.”
Dus neem kennis van de wijzen voor ons (Seneca noemt de Grieken Zeno, Pythagoras, Democritus, Aristoteles, Theophrastus, maar je kan je een moderne varianten voorstellen).
“Elk van deze denkers heeft alle tijd, elk van hen zal een bezoeker gelukkiger en met meer liefde voor zichzelf wegsturen…”
Omhels hogere zaken want dat leidt tot een zinvol bevredigend leven.
“Maar je kunt je ook bezighouden met heilige, hoogverheven zaken, en dan kom je heel andere dingen te weten.
…
Je moet omhoog, van de grond af… Dat brengt je in een levensstijl waarin jou veel goede inzichten te wachten staan, waarin jij deugden koestert en beoefent en lage passies vergeet. Je hebt dan weet van leven en sterven, en je kent een diepe gerustheid.”
Met grote gerustheid heb ik ook uit dezelfde serie Seneca’s Innerlijke Rust aangeschaft.
Taylor Pearson tells us in The End of Jobs. And explains how profitable this can be in today’s world.
Jobs as we know them will largely disappear. We are at the end of the Frederick Taylor work era.
Jobs are replaced by entrepreneurs. Everyone can be an entrepreneur, building a meaningful life doing what they want, now serving the long tail of markets has become profitable.
Tony Robbins, Money Master the Game. A big book on personal finance from a big hyperactive guy. A 600-page book that could have been 60 pages.
I first saw Robbins at TED. Schwarzenegger on fast-forward. That voice scared me.
Then Tim Ferriss interviewed him. The podcast promised simple rules for investing. I wanted those rules. I bought the book.
The introduction is endless. Page after page of “I did this, I talked to that billionaire, I discovered this secret.” Full of himself.
Then I read he does this on purpose. The repetition, the long-windedness—it’s his method. To make things stick.
It does make the book readable. Lively, even. But it never stops.
Strip away the self-promotion and repetition, and there’s solid advice:
Investment basics:
Savings hacks:
The secret Robbins drags you through multiple chapters is simple: diversify your portfolio. That’s it. Something you can learn in one paragraph.
Halfway through, the book becomes very American. 401(k) rules, US tax codes, American investment products. Useless if you’re not American.
I started skipping pages.
Robbins’ abundance of words is both the book’s strength and weakness. The repetition makes concepts stick. But information density is so low that reading becomes nauseating.
The math is basic. The advice is solid. The delivery is exhausting.
A 600-page book with 60 pages of content. We need a European version. But please, make it concise.
The irony: Robbins’ book proves his own point backwards. More isn’t better. Less is.