We ontmoeten P bij de metro. We lopen naar het natuurhistorisch museum Grigore Antipa. Veel opgezette dieren en veel schoolklassen. De hoeveelheid opgezette dieren en fossielen is vooral indrukwekkend. En het gebouw zelf.
Een fossiel van een olifant is, sorry, het grootste en meest complete olifantenfossiel is dat ooit is gevonden van de soort Deinotherium ofwel Terrible Beast. Volgens Wikipedia is de soortnaam Deinotherium gigantissimum tegenwoordig ongeldig. Bummer.
Een ander feitje over een van de grootste bijdragen aan de collectie van dit museum:
Mihalache Ghica’s collection was enriched in 1882 with the most valuable donation made by Hilarie Mitrea, a doctor from the village of Rasinari. That donation included over one thousand species of animals, from insects, fishes, amphibians, to birds and mammals, most of all collected from Indonesia during the time when Mitrea was a doctor in the Dutch colonial army.
Onderweg naar de National Gallery lopen we bij de St. Jozef kathedraal naar binnen. Rooms-Katholiek besef ik me pas binnen terinl ik dat toch wel aan de naam van het gbouw had kunnen afleiden.
De orgelstemmer is hier zijn werk aan het down, wat een interessant geluid is. Ik neem het op.
Bij de National Gallery worden onze toegangskaartjes driftig bestempeld.
Drie enorme verdiepingen met enorm veel werk. En enorm veel supposten, elke zaal minstens een.
Ik ken maar een paar van de kunstenaars. Brancusi is wel de meest bekende en ik had me niet gerealiseerd dat hij een Roemeen was.
Edward Steichen kocht een kunstwerk van Brancusi en liet het naar de VS verschepen. Bij aankomst werd het door de douane verkeerd geïdentificeerd als een industrieel voorwerp en werd er een heffing op geheven. Steichen fotografeerde het kunstvoorwerp en het werd een symbool van schoonheid en innovatie, dat bekrompenheid trotseert. Maar goed, de Bird staat hier niet, wel het andere bekende werk Slaap.
Het Europeese deel is ook substantieel. Ruim baan voor Hollandse meesters. Een Rembrandt.
We dwalen verzadigd door de zalen.
Op een hoek van de straat eten we bij Dumicat onze late lunch. Review mode: uitstekend.
https://checkout.ialoc.ro/order/5d0100b0-7130-419e-9139-811009679805/menu
Na de lunch lopen we door de stad naar de Armeense Kerk. Een bozige bewaker gebaard telefonerend dat de kerk gesloten is. We kopen soevenirs en drinken wat bij Frog. Review mode: leuk tentje. Vooral studenten (aanrader van A).