De eerste Instax die ik ooit maakte. Whitianga, Nieuw-Zeeland.
Interessantste Instax beelden menngen verschillende kleurvlakken in de foto. Vind ik in ieder geval. De grootste verrassing blijft hoe de kleuren zich ontwikkelen, hoe de kleiren verkleuren op het Instax beeld.
Een Instax is toch wel een leuk apparaat. De foto’s zijn zo duur dat het je dwingt zuinig te zijn.
We zijn nu in Nieuw-Zeeland. Door omstandigheden werd ik onverwacht eigenaar van een Instax toestel. Ik leg mezelf de beperking op van één Instax per dag.
De roltrap van de metro is sowieso een interessante plek om foto’s te maken. Ik kan het niet laten en kijk altijd even naar beneden of er een interessant beeld is te vangen.
Hier een lief beeld. Maar ook: mondkapje/geen mondkapje. De mensen bovenaan die jaloers naar het verliefde stel staan te kijken. Wat ze niet zien is dat de hand van de jongeman onder het shirt van de jongedame is verdwenen.
Arjen van Veelen schrijft in NRC over fotograferen met zijn iPhone. Hij heeft een soort fotografie-schuld: al die momenten die hij mist omdat hij dat een foto aan het maken was.
Voor mij is het andersom: als ik geen foto’s aan het maken ben, ben ik aan het werk, of zit ik op de bank naar Youtube te kijken, of lees de krant. Ik maak dan in ieder geval geen memorabele momenten mee.
Voor mij is fotografie een aanleiding om dingen te beleven, die momenten te maken. Ik ga naar buiten, kijk anders naar de wereld en zie dingen die ik anders niet zou zien. Zo pakt fotografie niet minuten van je geleefde tijd af, zoals bij Van Veelen, maar het voegt momenten toe.
Een Zaans buurtschap met de schitterende naam Het Kalf.
In Het Kalf een olieraffinaderij gevestigd: ZOR – Zaanse Olieraffinaderij. Voor deze wandeling wist ik niet dat Zaandam een olieraffinaderij had. Een straat doorsnijdt de installaties van de ZOR.
Ik maakte een praatje gemaakt met een paar ZOR mensen, die stonden te roken onder een afdakje, met hun papieren haarnetjes nog aan. Een van hen hield zich een beetje bezig met fotografie en zei dat de pakhuizen aan de andere kant van het water ‘s nachts prachtig verlicht zijn. Hij liet me wat foto’s zien op zijn telefoon.
Het kleine schiereiland Hemmes zou een bijzondere plek kunnen zijn, maar de grond is zwaar vervuild en het gebied is grotendeels omheind. . Blok 25O-Q3.
Post published:21/06/2022
Westknollendam. Een nieuwe snip van mijn Noord-Holland-blok-bij-blok-block project. Zondagmorgen, 28/3/2021. Een klein industrieterrein bij Westknollendam. Een paar woonhuizen tussen de fabrieken op loodsen. Mensen kijken achterdochtig naar me, vanachter hun ramen, dat veranderd in meewarigheid als ik mijn camera omhoog hou. . Blok 19W-N22
Veenhuizen. Geprobeerd onderweg in gezelschap foto’s maken zonder asociaal te zijn. Dat valt niet mee.
Bij het begin van de tweede helft van een voetbalwedstrijd van V.V. Veenhuizen lopen we langs het veld. Een speler trapt af, tikt de bal naar medespeler. Medespeler geeft de bal een loeier. De bal zweeft over de keeper het doel in. Snelste doelpunt ooit.
Een biertje bij Maallust, en slagersgehaktbal en nacho’s met toppings (groot) op de verwarmde kussens (een nieuw fenomeen voor ons leggards).
Onze gezellige overburen verlaten het terras zonder te betalen, blijkt als de bediende komt vragen of ze al erg lang weg zijn.
Later in Roden. In de gang van het hotel ruikt het naar de gebakken vis die beneden in de keuken wordt bereid. Hou de douchedeur dicht anders gaat het brandalarm af.