Vroeg wakker. Snel ontbijt op de kamer in elkaar gefrutseld. Straks in de stad wel wat bijhappen. Eerst naar Pudu Wet Market.

De Grab chauffeur weet het maar net te vinden, lijkt het, na wat achterafstraatjes te hebben doorkruist. Pudu Market is een zogenaamde wet market. Dat betekent dat er verse producten worden verhandeld. Verse groenten en fruit. Maar ook verse dieren. Dat wil zeggen dat ze waar mogelijk levend worden aangevoerd, en ter plekke worden omgezet in producten.

Ik wandel eerst door het overdekte deel. Het is er wat bedompt en er is weinig licht. Ik schroef het flitsertje op mijn camera. De mensen zijn vreselijk aardig. Kan zeker zijn doordat ik echt de enige westerling ben op die hele markt. En zo een een beetje met een camera op mijn buik rond loop te neuzen. Bijna niemand weigert als ik vraag of ik een plaatje mag maken. Sterker, ze gaan, helaas vaak, overdreven poseren met opgestoken duimen en V tekens.

Er is vooral veel vis en schaaldieren. Levende en dode vissen. De vis die nog niet dood is wordt op verzoek gedood en schoongemaakt. Ik zie een ton grote kikkers.

Bij een tent in de hoek worden levende kippen verwerkt tot de kale lichamen die we kennen van bij ons in de winkel. De kip wordt uit een krat gevist en de keel doorgesneden. De gedode kip wordt in een ton gegooid en even later in het vervolg stadium in een bak heet water gegooid. Deze roestvrijstalen ton doet een beetje aan een centrifuge denken. Hij draait ook rond, maar langzamer. Zo wordt de kip ongeveer een minuut door het hete water gehaald en dan in de plukmachine gegooid.

Een luguber proces voor de westerling, voor wie een geslachte kip net zo iets steriels is als een volkorenbrood.