Gordijnhaardag

Wat zou ik graag iemand zijn die onder de douche vandaan stapt, haar haar laat drogen en dan prachtig vallend haar heeft. Maar nee, ik heb een touwige bos, die opdroogt als een kluwen wol waar een kitten mee heeft gespeeld. Dus na het douchen gooi ik mijn haar naar voren en gooi ik er mousse in. Hoe doen normale mensen dat. Als ik het aan de lucht laat drogen valt het als een gordijn voor mijn ogen. Aan vlechten, speldjes, pinnen, haarbanden en klemmen wil ik niet beginnen. Maar dat perfect vallende haar, dat naar achter of langs het gezicht vallende haar wil ik ook. Zonder allemaal troep erin wel te verstaan. Mijn haargrens zit waarschijnlijk te laag. Of zou ik beter een kort pittig kapsel kunnen nemen… ondanks mijn flaporen? Ook slapen met nat haar moet ik echt niet doen… Allemaal knikken en bobbels en mijn lok springt naar buiten.

De week van 25 oktober 2021

Lezend

Bij mijn favoriete boekhandel De Eerste Bergensche Boekhandel kocht ik Mijn Lieve Gunsteling van Marieke Lucas Rijneveld. Ik had nog niet eerder iets gelezen van Marieke Lucas. Mijn eerste indruk was: wow wat een literaire krachtpatserij: een boek met ballen. Later lees ik over Marieke Lucas dat ze non-binair is en dan vind ik mijn gedachte erg flauw maar schrijf hem toch op omdat hij echt was.

American Geography van Matt Black is een van de beste fotoboeken die ik dit jaar heb gezien, samen met Bertien van Manen’s Archive.

Gezien

Al jaren geleden gelezen, nu de film The Circle gezien. Vlakke film. Eggers heeft een vervolg nu in de boekhandel liggen: The Every. Op de verlanglijst. Heel actueel nu Facebook zich omdoopt to Meta en ons gaat assisteren: “Most of all, we need to help build ecosystems so that more people have a stake in the future and can benefit not just as consumers but as creators.” God sta ons bij.

Mooi

Na Kevin Kelly’s 68 Bits of Unsollicited Advice nog 99 Additional Bits of Unsolicited Advice.

Kijkend

Op Netflix vond mijn egaa de geweldige serie over de tweede wereldoorlog: Greatest Events of WWII in Colour. In colour betekent dat de zwart-wit beelden fantastisch goed zijn in gekleurd.

Nijenburg in het licht

Enige tijd geleden liepen we van Alkmaar terug naar huis door het Heilooër bos. De ondergaande zon zette Huis Nijenburg in een bijzonder licht.

Huis Nijenburg vanuit het Heilooërbos

Analoog

Regelmatig als ik een book lees, merk ik dat ik de neiging heb om een passage met mijn wijsvinger te highlighten, zoals ik op de Kindle gewend ben te doen.

In Bit Rot lees ik dat Douglas Coupland op de bovenrand van zijn papieren Financial Times probeert de tijd af te lezen als op zijn iPad.

Als ik op papier teken, zoek ik soms naar het Undo icoontje.

Ik wil een search bar in mijn papieren boek. En een automatische index, als we dan toch bezig zijn.

Bitcoin vs Nederland

In 2019 bedroeg het totale electriciteitsgebruik van Bitcoin minersongeveer 100 TWh.

Het jaarlijkse totale Nederlandse verbruik van electriciteit ligt grofweg even hoog.

Het uitrekenen van een “Proof of Work”wordt steeds moeilijker, heeft meer rekenkracht nodig en verbruikt dus steeds meer energie.

Een hilarische redenatie waarom dat niet erg is, is beschreven in BTCWiki https://btcwiki.nl/wiki/Energieverbruik.

Ik ben niet tegen Bitcoin, er zijn zeker goede argumenten voor een onafhankelijke munt. De energieverspilling is alleen een niet te bagatelliseren probleem.

De ideale wereld van een gecureerd Internet

To me, the Internet’s future is dominated not by Internet giants but by niche sites, niche tools, and niche apps. All Internet applications focus on a specific area and specialize in it. These tools are based on technologies that are not tied to a proprietary platform but are open and non-proprietary technologies.

We leave behind the violence of the roar of Google, Facebook, Twitter, and Instagram. Optionally, we use dedicated tools like Medium or Substack to produce and distribute our content, but we pay for that with a subscription, not with our time and attention.

To make our content available without the intervention of technology platforms, we use tools like WordPress for our websites, Vimeo for video, Mailchimp for newsletters, and Overcast for our podcasts.

We solve the finding problem that Google has now solved for us. Probably, a distributed solution is best. A solution by which we map the Internet in pieces. Everyone cures their own piece of the Internet and shares the links to the interesting parts. A distributed tool similar to a torrent network provides reliable indexing and searchability. A distributed tool is inherently stable and impervious to centralizers and monopolists.

Hierbij alvast een aantal van mijn Internet favorieten die zeker een plaats in de index waard zijn.

Austin Kleon – writer and artist.

Open topo – open topgraphical maps of the Netherlands.

Open Culture – free cultural and educational media.

Brain Pickings – Maria Popova’s great site.

Mr Motley – art, nice site.

Beeple-crap – artist famous from NFT’s.

Boing Boing – The Internet according to a.o. Mark Frauenfelder (pity about the indigestible amount of ads).

booooooom – art.

Swissmiss – design blog by Tina Roth Eisenberg.

https://www.dirtyharrry.com – the most interesting photographer in the world.

Seth Godin – Seth Godin.

De Correspondent – best newspaper in the Netherlands.

Derek Sivers– Slow thinker.

kk.org – Kevin Kelly’s site(s).

cool-tools.org – Cool Tools.

elsadorfman.com – Else Dorfman’s site. Love it.

B– Blake Andrews.

Recomendo

De belangrijkste factor voor de kwaliteit van het Internet

Douglas Coupland schrijft in Bit Rot:

… it’s porn that drives up the quality of the internet…

Dit deed me denken aan een bezoek dat ik een tijd geleden bracht aan een van de grootste Internet en data center leveranciers ter wereld.

We maakten een tour door een van hun onwaarschijnlijk grote data centers, een flinke wandeling van bijna een uur door de vele zalen van het gebouw. De oppervlakte van het data center besloeg een tiental aantal voetbalvelden. Het personeel, een handvol technici, reed met elektrische wagentjes door de zalen.

Tijdens de nazit vertelde de directeur over de grote getallen. Servers bestelden ze in batches van 50000 of meer afnamen van hun leveranciers. (Vijftigduizend, geen typfout in de nullen.) Hij noemde ook de bandbreedte die ze verbruikten. Ik weet het getal niet meer maar ze waren verantwoordelijk voor het gebruikt van meer dan de helft van de capaciteit van het Nederlandse Internet.

Ik vroeg hem wat de belangrijkste soort applicaties dat dan waren die ze hier hosten en zo veel Internet capaciteit verbruikten.

“Porno. Als we alle servers zouden uitzetten waarop porno draait zou het hier stil worden.”

Analoog

Ik lees het boekje Shopping in Jail van Douglas Coupland. Coupland doet onder andere verslag van zijn bezoek aan China ten behoeve van onderzoek voor zijn andere boek Kitten Clone: Inside Alcatel-Lucent. In zekere zin zie ik deze werken van Coupland ook weer als een tijdbeeld over een tijdbeeld. Het lijkt alsof broadband zaligmakend is. Als we allemaal online zijn, en ongelimiteerd data kunnen streamen, is de wereld af, zijn we allemaal gelukkig.

Daarom zijn de Unmute Us betogingen van het afgelopen weekend in Nederland erg bemoedigend. De acties laten zien dat de online, digitale beleving duidelijke grenzen kent en dat mensen behoefte hebben aan fysieke ervaringen.
Zelfs als de bandbreedte oneindig is, dan nog hebben we behoefte aan fysieke ervaringen en analoge contacten.

Het boek en de muziek

Ik lees Nooteboom’s Venetië. De man schrijft zo prachtig. Bij het lezen van zijn boeken kan ik wegdrijven als tijdens het luisteren van muziek. In een vreemd soort flow.

Ik denk aan Paul Auster die zegt (ik parafraseer) dat sommige mensen boeken lezen om de informatie die er in staat, en anderen, en daar schrijft hij voor, van de muziek en het ritme van de paragrafen, zinnen en woorden houden.

Mijn hoofd verdwaalt regelmatig als ik Nooteboom lees. Een paar pagina’s verder weet ik niet meer wat ik gelezen heb, maar ik weet wel dat het prachtig was.

Niets, of juist heel veel

Ik lees How To Do Nothing van Jenny Odell. Maar het boek gaat niet over niets doen. Het gaat over wat wel te doen. Over aandacht. Waar social media onze aandacht trekken met schreeuwende koppen, pleit Odell voor een diepere vorm van aandacht. In haar eigen leven is haar interesse voor de vogels om haar heen een voorbeeld van diepe aandacht. Voorheen zag ze vogels vliegen, sinds ze zich er in verdiepte ziet ze soorten en hoort ze hun specifieke geluiden.

Ik herken dat. Sinds we op de Marker Wadden waren en we daar een dozijn eenden en ganzensoorten uit elkaar hebben leren te houden (IJseend en Casarca brachten de vogelspotters in orgastische extase) zie ik in mijn dagelijkse leven ook steeds meer specifieke zaken.

Raaf
Raaf

Ik zag gisteren een Nijlgans met jongen. Ik dacht dat Nijlganzen helemaal niet in Nederland broeken maar daar blijk ik helemaal naast te zitten volgens Natuurmonumenten.

Op ons dak zat een grote kraai-achtige vogel. Een raaf misschien, dacht ik. Mijn zoon zegt dat het waarschijnlijk gewoon een kraai is. Maar deze heeft zo’n grote snavel. Dat klopt zegt hij, maar de meeste vogels die we zien en waarvan we denken dat het kraaien zijn, zijn eigenlijk kauwen. Ik zoek het op en hij heeft gelijk, mijn beeld van kraaien zijn eigenlijk kauwen, en de vogel die we zagen zou een kraai kunnen zijn. Maar hij was groot en had een kromme snavel. Ik hou het toch op een raaf.

Halsbandparkiet
Halsbandparkiet

In de bomen horen we de laatste tijd een vreemd geluid. Een gast van ons herkent het als de Halsbandparkiet. Ik zoek het op en het klopt. In de bomen verderop hoor ik opeens nog veel meer halsbandparkieten. Op een dag knalt er een in volle duikvlucht tegen ons raam. We leggen de exotisch groen-gele “papegaai” plechtig in de groene bak.