New Year’s Day was a sunny day, finally. A managed an afternoon photo trip in the area, covering four quadrants in Heemskerk.
These picture here are from the 19W-F21 area. They best reflect it was still wet everywhere from days of rain, with low hanging clouds, shards of fog over the fields and shallow and pale light. A day that starts late at 10.00 and already begins to vanish at 14.00.
This list of 2020-happy-things from the hugely creative Austin Kleon can keep me busy for weeks.
His newsletter is great.
Some quick notes on the book Company of One by Paul Jarvis.
Book is about staying small in business, and keep having fun doing it. It stead of growing to a monstrous bureaucratic organization, driven by shareholder value.
Companies of one have a clear sense of purpose, are more flexible, can change quickly, can give employees more autonomy and can have more focus.
Make customer relationships more important than customer growth (numbers).
Passion is overrated. Is a side effect of mastery, not the other way around.
Quirky product are not a problem. It distinguishes and provides focus.
More focus on customer success.
Teach everything you know.
Give away ideas.
Trust by proxy – referrals.
Launch quickly, and often.
Build a community.
How interesting and urgent doing the dishes becomes when you are about to start a creative activity. My mind is highly creative in inventing urgent things before difficult things.
I guess it’s that thing called Resistance.
How often can you hesitate posting something? One other such thing. Good enough is good enough. And here it is.
De tweede post in deze fotografische onderneming.
Ik haal de achterstand op mijn archief in. Hoewel het project goed op weg was in mijn hoofd, en ook in de hoeveelheid oppervlakte, heb ik mijn foto’s nooit consciëntieus gearchiveerd met locatie-informatie. Als gevolg daarvan moet ik het hele archief doornemen, waarbij ik uit mijn hoofd de foto’s match met de locatie waar ze gemaakt zijn. Vreemd genoeg lijkt het erop dat ik me voor het overgrote deel van de foto’s heel specifiek herinner waar ze zijn genomen.
Misschien is dat wel wat fotografie is: mijlpalen voor ons geheugen. De aantekeningen die ik maak in mijn notitieboekje geven me niet de levendige (visuele) herinneringen die ik van foto’s krijg.
Het quadrant van deze post ligt aan de rand van Zaandam, dicht bij de Zaanse Schans. Hier komen toeristen in grote hoeveelheden om klompen, windmolens, tulpen en groene houten huizen te bekijken.
Een paar woorden over mijn fotografische strategie voor het NHQ project. Ik heb de provincie Noord-Holland in kaart gebracht op vierkanten die ik vrij systematisch bezoek. Voordat ik het geografische raster had gemaakt, bezocht ik vroeger willekeurig plaatsen. Maar ik concludeerde dat dat een moeilijke aanpak was. Onderweg ben ik van gedachten veranderd, of werd ik ergens door afgeleid. Ik kwam vaak terecht bij een verspreide set van foto’s van verschillende plaatsen.
Tegenwoordig maak ik een afdruk van de kaart van een of twee vierkanten en ga die bezoeken. Op de kwadranten loop ik vrij willekeurig, het grootste deel van het gebied bedekkend. Ik heb niet het doel om elke straat op het plein te bezoeken, dus ik loop vrij rond, alleen geleid door de grenzen van het kwadrant.
Een paar dingen. Ik heb besloten het Noord-Holland per kwadrant project strikter en systematischer voort te zetten. Vervolgens: de projectupdates hier posten terwijl ik door het archief ga (het zal dus niet iets chronologisch zijn). Tenslotte: toch maar meer fotografische updates hier plaatsen.
Ik ben een paar jaar geleden begonnen met het Noord-Holland project. Tot een paar jaar geleden heb ik het nooit gepushed. Tot ik las over Blake Andrews’ grid-projecten (Portland toen, Eugene nu).
Vandaag IJmuiden.
Halfway through December, I received my signed copy of Hell Yeah Or No. A good motive to re-read the book.
I had already read the ebook. I purchased in one same offer – ebook and signed paper copy. Given the work Derek has put into producing and distributed the signedhard-cover version, I can not imagine he made much money on it.
I seldomly re-read books. But this one is definitely in the re-reading category. As a sidenote, my re-reading category includes: Gerrit Krol (Dutch writer (probably one of the first people writing on Artificial Intelligence in De Man Achter Het Raam (1982!), definitely in the Netherlands, but probably also internationally), Douglas Coupland, Haruki Murakami, Tom Peters (not everything, but definitely The Little Big Things).
One of the blogs I read regularly is the one by Scott Young. Scott got some fame by arranging his university degree online, for a few thousand dollars. Especially in the US, where the costs for a college degree has gone totally out of hand, this was unheard of.
Scott has been writing his blog for a very long time now, and/but keeps coming with interesting thoughts on learning and other things.
Scott also wrote the book Ultralearning about effective learing.
This response from Nick Cave to a question form a reader of his blog is so beautiful.
Somewhere on the great Interweb I found a review of Kim Gordon. I did not know the book. It had disappointed this reader. Nevertheless I purchased the book, being a long term lover of Sonic Youth and curious about Kim Gordon’s life.
I found the book very good. Nice details describing Kim’s environment, household things, stuff, music. Written in a loose style. The edition of the book I have – the pocket edition with the orange cover – is a bit grungy. A nice fit with the black and white pictures in the book.
Kim Gordon sketches an entertaining and informative image of punk-rock life in the 80s, 90s and 00s. There seems to be no end to the progress of Sonic Youth, until Thurston Moore falls into an affair with fortune hunter Eva Prinz (the name is not in the book, but it required little research to find out).
The tone turns from melancholic, in the description of het schizophrenic brother, to disillusioned in her marriage with Thurston Moore.
Beautiful book and woman, strange.