Niet al te vroeg opgestaan. Uur of 9. Nog een beetje rondgekeuteld in het winkelcentrum.
Rustig ontbijt en dan een Grab naar het Maleisische National Museum of/for Visual Arts.

Ik mag gratis naar binnen, krijg een sticker op mijn shirt.
Ik loop de wenteltrap op.
Op elke verdieping zijn links en rechts galerijen maar 2 van de 5 zijn gesloten.
Leuk werk en minder interessant werk. En als altijd minstens net zo leuk naar de mensen te kijken.

Ik loop terug naar het centrum. Ik moet een moeilijke kruising over en volg een paar locals die dwars over de kruising, onder de cross-overs door een weg weten naar de overkant.

Aan de andere kant is de straat blauw van de vlaggetjes. Het blauw met de witte weegschaal vn de regeringspartij. 9 mei zijn er verkiezingen.

Men vreest hier voor herrie als de verkiezingen niet gewonnen worden door de zittende regeringspartij. In de jaren 60 zijn er serieuze rellen geweest, waarbij de regering bruut heeft opgetreden tegen niet-regeringsgezinden. Dat zijn dan o.h.a. de niet-Maleisiers – d.w.z. de Chinezen en de Indiers. Daar zijn veel doden bij gevallen.

Ik loop door naar de Petronas Twin Towers. Daar is de dagelijkse selfie-gekte aan de gang.

In de Twin Towers zit een hele goede boekhandel: Kinokuniya. Is een universiteitsboekhandel maar hebben ook een hele respectabel aanbod fotoboeken.

Ik koop er een boek van Alex Webb: La Calle. Lees in de koffiebar van de boekhandel.
Dan achter de Petronas Towers het park in. Het begint te regenen. En niet zo zuinig ook. Deze tijd van het jaar normaal. Regen tussen 16:00 en 19:00.

Ik pak een Grab terug naar Putrajaya.

In de mall in het intussen afgrijselijk druk.