Ontbijt in hotel en uitchecken.
We nemen zo’n roze taxi naar het station.
De platjes in de perken tussen de rijbanen staan in hun potten. Ze worden bewaterd vanuit een langsrijdende tankwagen.
De tickets kosten 60 Baht. Dat is ongeveer anderhalve euro. Totaal. Voor 4 personen dus. Economy class, dat wel. Er is op deze trein geen andere klasse.
De bankjes zijn van hard plastic en eigenlijk net niet breed genoeg voor 4 Europese billen.
De trein boemelt het eerste uur door smoezelige buurten van Bangkok. Langs de rails wonen mensen in provisorische woningen. Net als langs het water, lijkt er langs het spoor een eigen mini-samenleving te bestaan.
We stoppen in de stad nog meerdere malen bij verkeersovergangen. Automatische overgangen met voorrang voor de trein zijn hier nog niet aan de orde.
De trein stopt af en toe op schijnbaar willekeurige plaatsen, waar dan iemand in- of uitstapt.
Aan de rand van Bangkok rijden we kilometers lang langs enorme bouwwerken. Enorme betonnen geraamte van meerdere verdiepingen, tientallen meters hoog, vormen de staketsels voor een nieuwe snelweg of een enorm geëleveerd spoornetwerk.
Bij het station van Ayutthaya geen op toeristen wachtende taxi’s of tuktuks. Een aardige vrouw wijst ons naar een bijgelegen tempel waar inderdaad een paar tuktuks staan te wachten. De koffers worden tegen de achterwand van de tuk-tuk gestapeld en er is zowaar nog plaats over op de bankjes. De chauffeur moet nog wel een belletje plegen om het adres van ons hotel te herkennen.
Het hotel is een gebouw op palen met kamers en een grote leefruimte op de eerste verdieping. In een bijgebouwtje zijn ook kamers.
We slenteren na onze intrek in het hotel te hebben genomen naar het centrum. Dat blijkt bij deze warmte net even te ver weg. We lopen door het oude park van Ayutthaya dat vol staat met ruïnes van tempels.
Verderop een plek waar toeristen een rondje op olifanten kunnen rijden. Dat schijnt helemaal niet goed te zijn voor die olifanten. Gaan we dus ook niet doen.
In het centrum eten we bij een restaurantje langs de straat. Alles lijkt in het Thais maar een aardige vrouw trekt toch een menukaart in het engels tevoorschijn. Het eten is uitstekend.
Met de tuk-tuk terug naar het hotel.
Oproep tot avondgebed vanuit de moskee aan de overkant van de rivier. Een paar honderd meter verder een katholieke kerk.
Oerwoudgeluiden vanuit de overgroeide achtertuinen achter het hotel.