Rondom Aartswoud, en een kroeg met een coca cola hoek

Het wordt niet licht vandaag. De Mienakker is een dijkje dat maar één auto breed is. Er zijn passeerplaatsen met asfaltvleugels die inscheuren.

De parkeerplaats van V.V. AGSV herinnert me aan bijna vijftig jaar geleden. Een modderige grasveld waarop we de auto moesten parkeren kondigde een keiharde wedstrijd in de natte prut aan. Nu heeft AGSV een nette parkeerplaats met parkeervakken.

Ik loop langs Café de Stompe Toren. Tegenover de kerk zonder toren. Later, op Google Reviews, lees ik over dit cafe:

“Een dorpskroeg die de laatste 50 jaar niet is veranderd. Gemoedelijk, vriendelijk en een sfeer en huiselijkheid uitstralen wat je alleen in kleine dorpjes tegen kom. “

“Super! 2 biljarts en een coca cola hoek. “

Driehoeken van hout, geabstraheerde kerstbomen langs de kant van de weg en kerststerren van hout.
Via de Zwarteweg loop ik de Weelkade op. Langs de Weelpolder, een natuurgebiedje. In de sloten staan de ranke witte reigers. Geirriteerd gakkend vliegen ze op als ik langsloop. Eenden scheren langs en landen verderop. Ik kan een slobeend en een casarca herkennen, maar deze niet.

Een natte, koude wind van 3 graden maakt het best onaangenaam. Ik heb geen handschoenen meegenomen. De camera om mijn nek, handen in mijn jaszakken.

Meerkoeten duiken onder water als ratten. In het veld knallen jagers op wild. Kieviten vliegen op. Maken die zich klaar voor hun vertrek? Of gokken ze op een winter in Nederland?

Later, weer op de weg, komen de jagers me tegemoet in hun pick-up. De laadbak hangt open. Een man zit op de rand, met een geweer dwars over zijn knieën. Hij kijkt schuldig. Terecht.
Een gemetseld bouwwerk aan twee zijden van het kanaal. Kunnen de resten van een brug zijn, maar ook van een sluis. Tegen de dijk aan de andere kant een rommelig erf. Een bedrijfje dat theaterkleding verhuurt, zie ik later.

“hallo, ik wil 2 pietenpakken reserveren voor 26 november. kan dat? is het 1 maat?”, heeft iemand aan Google gevraagd.

Verderop, vlakbij een kruispunt van wegen is een boerderij verbouwd tot een bed and breakfast met een vervoersthema. In de tuin zie ik een tram, vliegtuig, een trein, een bus. Nieuwsgierig bekijk ik de uitstalling.

Weer op de Mienakker zie ik in de verte de jagers in het veld lopen het veld. Een enkele knal.

13/12/2024

Hiking Shoes: Meindl Laredo – grand and ugly

A review mode post about hiking shoes.

I bought a new pair of shoes for our three-month New Zealand and Japan trip in 2023. My requirements for these were:

  • Comfortable for long days of walking
  • Suitable for the warm February in New Zealand
  • Suitable for the colder March and April months in Japan
  • Nice-to-have: low shoes, not too expensive.

In January of 2023, I did some research and eventually bought these Meindl Laredo’s. They were pretty expensive, but considering their durability, they were cheap.

Further benefits:

  • Great, comfortable fit.
  • Very durable.

Main drawback:

  • Ugly. Which, of course, is subjective.

I walked about 2 million steps on these shoes in February, March, and April. Flawless. The only problem was that a crack in the rubber between the sole and the shoe began to appear in one of them. I returned to Bever to get this fixed, but they replaced the boots for free.

With the new pair, I walked another 3 million steps during the rest of the year and a few months in 2024 until the Vibram sole wore out. Unfortunately, the sole can not be replaced in this model, so I had to trash the pair.

Sitting and watching like having punishment duties

Rijssenhout. The residents of the houses on Aalsmeerderdijk sit in their front yards with faces as if they are doing punishment duties. Then again, they look out on capital villas on the other side.

The ferry across is free; the pay machine is out of order.

Pumping and damming work on the Uiterweg. Water must have been on the road here for weeks this spring.

Crossing

Unexpected crossing in the fields around Krommenie.

Rondje Terschelling

Aangekomen met simpele boottocht. Naar het huisje gereden onderaan paal 8. A. en W. komen met de fiets achter me aan. Het regent.

Ik loop even later door zonnig weer terug naar West om mijn fiets op te halen. Ik rij terug langs Het Groene stand. Ik fiets niet veel meer en het valt me niets mee. Gelukkig komt de wind uit het westen en heb ik het laatste stuk de wind in de rug.

De oven doet het niet en ik bel met verhuurder van het huisje en daarna met de eigenaar. De beheerder, de derde partij en degene die ervoor opgesteld staat om dit te weten, is niet te bereiken.

Uiteindelijk zet ik de groep van de oven in de meterkast uit zodat de oven wordt gereset en dan doet hij het weer.

We halen de rest van de boot. Het regent hard. Ik laad de bagage in de auto en zij rijden met de elektrische fiets achter me aan. Volledig doorweekt komen ze bij het huisje aan.

Katterig wakker geworden na al die wijn gisteravond. Slappe koffie omdat ik de schepjes voor het apparaat nog niet ken.

Via West langs de waddendijk naar Oosterend gefietst. Ik ben eigenwijs en heb geen elektrische fiets genomen. Ik hang hijgend achter mijn voorgangers. Dit keer geen huiler op de waddendijk. De wolkenlucht is weer eens adembenemend.

Bier en bitterballen bij Heartbreak Hotel.

Op de terugrit moet ik de geëlektrificeerden weer laten gaan.

‘s Avonds komt De Heksenketel eten brengen. De vrouw die achter het stuur vandaan komt ziet er moe uit. Personeelstekort zegt ze, onze huidige nationale ziekte.

Later die avond spelen we een gekmakend spel met onuitgepakte cadeautjes die onder regie van een dobbelsteen de tafel rondgaan. 

Wandeling Verlaat, Terdiek, Nieuwe Niedorp

Zeer uneventful, zoals je het wilt, deze wandeling van Verlaat naar Nieuwe Niedorp en terug. Ik passeer het plaatsje Terdiek, waar ik nog nooit van gehoord had, ondanks dat ik hier toch in de buurt ben opgegroeid. Mooi stuk langs het Kanaal Alkmaar-Kolhorn.

wandelroute

Slagersgehaktbal

Veenhuizen. Geprobeerd onderweg in gezelschap foto’s maken zonder asociaal te zijn. Dat valt niet mee.

Bij het begin van de tweede helft van een voetbalwedstrijd van V.V. Veenhuizen lopen we langs het veld. Een speler trapt af, tikt de bal naar medespeler. Medespeler geeft de bal een loeier. De bal zweeft over de keeper het doel in. Snelste doelpunt ooit.

Een biertje bij Maallust, en slagersgehaktbal en nacho’s met toppings (groot) op de verwarmde kussens (een nieuw fenomeen voor ons leggards).

Onze gezellige overburen verlaten het terras zonder te betalen, blijkt als de bediende komt vragen of ze al erg lang weg zijn.

Later in Roden. In de gang van het hotel ruikt het naar de gebakken vis die beneden in de keuken wordt bereid. Hou de douchedeur dicht anders gaat het brandalarm af.

Strenuous fields

Near Warmenhuizen, a woman walks in the meadow with a wheelbarrow. In the wheelbarrow lay wooden poles and sit two children. The woman walks seemingly effortlessly with the cargo through the field. Near a farm, a tunnel runs under the road. I suspect the tunnel was made for the purpose of bringing the cattle from the farmer on the other side of the road to the pasture on this side of the road. The tunnel is flooded. The fields are austere. Large sections are covered with plastic. What is underneath? Corn? Lettuce? A futuristic structure, what I suspect is supposed to be a covered horse walker.

Ronde van Castricum – Uitgeest

Gisteren liep ik mijn fotorondje tussen Castricum en Uitgeest.

In de polder is een lantarenpaal in dit jaargetijde een belevenis. En volgen zelfs de mollen en hun hopen keurig een paadje.

Jongetjes die vuurwerk afstelen worden gewaarschuwd door een oude vrouw achter een rollator.

“Zijn jullie voorzichtig, jongens?”

“Ja, natuurlijk mevrouw.”

Ik neem een foto van een vervallen schapenhok in de wei. Ik kijk op en een vrouw op een fiets zegt enthousiast: “De schapen kwamen allemaal naar u toe rennen, dat was zo’n leuk gezicht!”