Virus info … en UI design

Ik ging vanochtend op zoek naar wat meer achtergrond over de werking van COVID vaccins. Dat ik niet leuk. Aan de ene kant is de informatie van veel officiële sites vrij oppervlakkig en rommelig. Maar erger is het afgrijselijk aantal sites van complot-COVID-denkers dat het beeld vertroebelt.

Uiteindelijk vond ik deze site van de Europeese overheid vooralsnog het beste: https://www.consilium.europa.eu/nl/policies/coronavirus/covid-19-research-and-vaccines/

Een voorbeeld van hoe het ook kan is dit artikel in de NY Times. Zowel de informatie als de leesvriendelijkheid is voorbeeldig.

Het helpt ook niet erg dat sites zoals Coronavaccinatie.nl van de overheid een chaotische look and feel hebben. Huur eens een UI specialist in, Hugo, om deze potpourri site leesbaar te maken.

Ook dit: lekker kort.

Het Schip

Van de week Het Schip bezocht, het toonbeeld van de Amsterdamse School, ontworpen door Michel de Klerk. Een geweldig gebouw langs het spoor tussen de stations Amsterdam Centraal en Amsterdam Sloterdijk.

We bekijken de tentoonstelling over Fré Cohen, vormgever, feministe, socialiste. Ze wist in haar korte leven een indrukwekkende productie van toonaangevend werk te creëren, beïnvloed door Art Deco en De Stijl. De tentoonstelling is erg goed.

Fre Cohen - Jewish Virtual Museum

[Fré Cohen] giroboekje, gemeentegiro Amsterdam, 1931 ...
[Fré Cohen] verpakking Inventum broodrooster | Objets

Peter van Straaten in Allard Pierson

Gisteren bezochten we de tentoonstelling “Misschien valt er wat te lachen“, een overzichtstentoonstelling over het werk van Peter van Straaten in het Allard Pierson museum. Grappig te zien, die gniffelende mensen in een te kleine ruimte. Niet te klein wat betreft Covid, maar wat betreft de tentoonstelling. Die had van mij wel wat meer ruimte en materiaal mogen hebben. Toch heel leuk gedaan.

Verder gelopen door de verwarrende tentoonstelling “Amsterdam, Creatieve Stad”. De rest van het museum hebben we laten liggen voor een andere keer.

De week van 16 november

Uitgelezen

Neil Gaiman – Fragile Things. Verhalen die doen denken aan Edgar Allen Poe. Donker, zombie-achtige figures, bovennatuurlijke verschijnselen. Eindigt met een verhaal over Shadow, een variatie op American Gods.

American Geography, een fotoboek van Matt Black. Een van de beste fotoboeken die ik dit jaar heb gezien.

Gezien

All Creatures Great and Small. Remake of BBC First over dierenarts James Herriot. Aanvankelijk was ik wat sceptisch over de remake, maar het is goed gedaan. Eerst serie gebinged. Tweede serie loopt nu.

Geluisterd

The War of Art, luisterboek. Klassieker over creativiteit en The Resistance van Steven Pressfield.

Lezend

Zen in the Art of Writing van Ray Bradbury. Over schrijven. Kende Ray Bradbury nog nauwelijks.

De week van 1 november 2021

Uitgelezen

Hey Nostradamus van Douglas Coupland. Geweldige boek over een ontspoorde Amerikaanse familie. Rode draden zijn Columbine High-achtig  high school massacre, religieus extremisme, eenzaamheid, uitzichtloosheid. Vertelt vanuit het perspectief van vier famililieleden. Verrassend genoeg komt de vader, een tyrannieke, religieuze fanaticus, die het gezin jarenlang terroriseert nog met de minste kleerscheuren uit de strijd.

Mijn Lieve Gunsteling van Marieke Lucas Rijneveld. Schrijfles. Spierballenliteratuur. De te veel verklarende laatste episode is niet nodig vond ik.

Gezien

De slag om de Schelde van Mattijs van Heijningen jr, op Netflix te streamen. Mooie film met mooie mix van Nederlandse en buitenlandse actuers (Malfoid).

Geluisterd

Mooie podcast Schrijfvis. Aflevering met Mensje van Keulen luisterde ik en vond ik erg goed.

Lezend

Eerste boek van Neil Gaiman dat ik nog ongelezen op de plank heb liggen: Fragile Things, korte verhalen.

Drawing

Help Us Support Us

Gordijnhaardag

Wat zou ik graag iemand zijn die onder de douche vandaan stapt, haar haar laat drogen en dan prachtig vallend haar heeft. Maar nee, ik heb een touwige bos, die opdroogt als een kluwen wol waar een kitten mee heeft gespeeld. Dus na het douchen gooi ik mijn haar naar voren en gooi ik er mousse in. Hoe doen normale mensen dat. Als ik het aan de lucht laat drogen valt het als een gordijn voor mijn ogen. Aan vlechten, speldjes, pinnen, haarbanden en klemmen wil ik niet beginnen. Maar dat perfect vallende haar, dat naar achter of langs het gezicht vallende haar wil ik ook. Zonder allemaal troep erin wel te verstaan. Mijn haargrens zit waarschijnlijk te laag. Of zou ik beter een kort pittig kapsel kunnen nemen… ondanks mijn flaporen? Ook slapen met nat haar moet ik echt niet doen… Allemaal knikken en bobbels en mijn lok springt naar buiten.

De week van 25 oktober 2021

Lezend

Bij mijn favoriete boekhandel De Eerste Bergensche Boekhandel kocht ik Mijn Lieve Gunsteling van Marieke Lucas Rijneveld. Ik had nog niet eerder iets gelezen van Marieke Lucas. Mijn eerste indruk was: wow wat een literaire krachtpatserij: een boek met ballen. Later lees ik over Marieke Lucas dat ze non-binair is en dan vind ik mijn gedachte erg flauw maar schrijf hem toch op omdat hij echt was.

American Geography van Matt Black is een van de beste fotoboeken die ik dit jaar heb gezien, samen met Bertien van Manen’s Archive.

Gezien

Al jaren geleden gelezen, nu de film The Circle gezien. Vlakke film. Eggers heeft een vervolg nu in de boekhandel liggen: The Every. Op de verlanglijst. Heel actueel nu Facebook zich omdoopt to Meta en ons gaat assisteren: “Most of all, we need to help build ecosystems so that more people have a stake in the future and can benefit not just as consumers but as creators.” God sta ons bij.

Mooi

Na Kevin Kelly’s 68 Bits of Unsollicited Advice nog 99 Additional Bits of Unsolicited Advice.

Kijkend

Op Netflix vond mijn egaa de geweldige serie over de tweede wereldoorlog: Greatest Events of WWII in Colour. In colour betekent dat de zwart-wit beelden fantastisch goed zijn in gekleurd.

Nijenburg in het licht

Enige tijd geleden liepen we van Alkmaar terug naar huis door het Heilooër bos. De ondergaande zon zette Huis Nijenburg in een bijzonder licht.

Huis Nijenburg vanuit het Heilooërbos

Analoog

Regelmatig als ik een book lees, merk ik dat ik de neiging heb om een passage met mijn wijsvinger te highlighten, zoals ik op de Kindle gewend ben te doen.

In Bit Rot lees ik dat Douglas Coupland op de bovenrand van zijn papieren Financial Times probeert de tijd af te lezen als op zijn iPad.

Als ik op papier teken, zoek ik soms naar het Undo icoontje.

Ik wil een search bar in mijn papieren boek. En een automatische index, als we dan toch bezig zijn.

The Cost of Bitcoin: More Energy Than the Netherlands?

In 2019, Bitcoin’s total electricity consumption was estimated at around 100 TWh. The total annual electricity consumption in the Netherlands is roughly the same.

Calculating a ‘Proof of Work,’ the basis for the Bitcoin currency is becoming increasingly complex, requires more computing power, and thus consumes more energy.

However, proponents of Bitcoin often point out that this ‘waste’ is not necessarily bad. According to BTCWiki, the energy-intensive nature of Bitcoin mining is a necessary feature that ensures the network’s security and decentralization. The high energy costs deter malicious actors from needing enormous computational power to disrupt the system.

I am not opposed to Bitcoin; there are good arguments for an independent currency, and the arguments on BTCWiki have merit, but the fact remains that the energy consumption of Bitcoin poses a significant environmental challenge. However, the waste of energy is an unmitigated problem.