Shell afficheert zich in een reclame die momenteel loopt als een van de grootste aanjagers van de energietransitie in Nederland. Dat vond ik nogal aanmatigend van een bedrijf dat in mei van dit jaar nog door de rechter gedwongen moest worden om zijn CO2 uitstoot te verminderen. De aanjager Shell gaat in beroep tegen deze uitspraak.
Ik ben niet de enige die de onwaarachtigheid van de reclame moeilijk te verteren vindt.
Ik Twitter bijna nooit. Van Twitter krijg ik van zo’n raar licht gevoel ik mijn hoofd als ik al die berichtjes voorbij zie komen. Allemaal zo serieus, op Sylvia Witteman na dan. Maar misschien volg ik de verkeerde influencers.
Af en toe een lichtpuntje. Zoals dit verhaal van Murakami in The New Yorker.
Ik post een foto.
https://twitter.com/ndegreef/status/1469628923013120002?s=20
Ik zal volgende maand nog eens kijken.
Ik ging vanochtend op zoek naar wat meer achtergrond over de werking van COVID vaccins. Dat ik niet leuk. Aan de ene kant is de informatie van veel officiële sites vrij oppervlakkig en rommelig. Maar erger is het afgrijselijk aantal sites van complot-COVID-denkers dat het beeld vertroebelt.
Uiteindelijk vond ik deze site van de Europeese overheid vooralsnog het beste: https://www.consilium.europa.eu/nl/policies/coronavirus/covid-19-research-and-vaccines/
Een voorbeeld van hoe het ook kan is dit artikel in de NY Times. Zowel de informatie als de leesvriendelijkheid is voorbeeldig.
Het helpt ook niet erg dat sites zoals Coronavaccinatie.nl van de overheid een chaotische look and feel hebben. Huur eens een UI specialist in, Hugo, om deze potpourri site leesbaar te maken.
Ook dit: lekker kort.
Van de week Het Schip bezocht, het toonbeeld van de Amsterdamse School, ontworpen door Michel de Klerk. Een geweldig gebouw langs het spoor tussen de stations Amsterdam Centraal en Amsterdam Sloterdijk.
We bekijken de tentoonstelling over Fré Cohen, vormgever, feministe, socialiste. Ze wist in haar korte leven een indrukwekkende productie van toonaangevend werk te creëren, beïnvloed door Art Deco en De Stijl. De tentoonstelling is erg goed.
![[Fré Cohen] giroboekje, gemeentegiro Amsterdam, 1931 ...](https://external-content.duckduckgo.com/iu/?u=https%3A%2F%2Fi.pinimg.com%2Foriginals%2F10%2F9e%2Fa6%2F109ea63e6f904a17e8faa70501d7cc8b.jpg&f=1&nofb=1)
![[Fré Cohen] verpakking Inventum broodrooster | Objets](https://external-content.duckduckgo.com/iu/?u=https%3A%2F%2Fi.pinimg.com%2Foriginals%2F66%2F31%2Fa1%2F6631a13f5e46d3b0fb347e4ba121643e.jpg&f=1&nofb=1)
Gisteren bezochten we de tentoonstelling “Misschien valt er wat te lachen“, een overzichtstentoonstelling over het werk van Peter van Straaten in het Allard Pierson museum. Grappig te zien, die gniffelende mensen in een te kleine ruimte. Niet te klein wat betreft Covid, maar wat betreft de tentoonstelling. Die had van mij wel wat meer ruimte en materiaal mogen hebben. Toch heel leuk gedaan.
Verder gelopen door de verwarrende tentoonstelling “Amsterdam, Creatieve Stad”. De rest van het museum hebben we laten liggen voor een andere keer.
Neil Gaiman – Fragile Things. Verhalen die doen denken aan Edgar Allen Poe. Donker, zombie-achtige figures, bovennatuurlijke verschijnselen. Eindigt met een verhaal over Shadow, een variatie op American Gods.
American Geography, een fotoboek van Matt Black. Een van de beste fotoboeken die ik dit jaar heb gezien.
All Creatures Great and Small. Remake of BBC First over dierenarts James Herriot. Aanvankelijk was ik wat sceptisch over de remake, maar het is goed gedaan. Eerst serie gebinged. Tweede serie loopt nu.
The War of Art, luisterboek. Klassieker over creativiteit en The Resistance van Steven Pressfield.
Zen in the Art of Writing van Ray Bradbury. Over schrijven. Kende Ray Bradbury nog nauwelijks.
Hey Nostradamus van Douglas Coupland. Geweldige boek over een ontspoorde Amerikaanse familie. Rode draden zijn Columbine High-achtig high school massacre, religieus extremisme, eenzaamheid, uitzichtloosheid. Vertelt vanuit het perspectief van vier famililieleden. Verrassend genoeg komt de vader, een tyrannieke, religieuze fanaticus, die het gezin jarenlang terroriseert nog met de minste kleerscheuren uit de strijd.
Mijn Lieve Gunsteling van Marieke Lucas Rijneveld. Schrijfles. Spierballenliteratuur. De te veel verklarende laatste episode is niet nodig vond ik.
De slag om de Schelde van Mattijs van Heijningen jr, op Netflix te streamen. Mooie film met mooie mix van Nederlandse en buitenlandse actuers (Malfoid).
Mooie podcast Schrijfvis. Aflevering met Mensje van Keulen luisterde ik en vond ik erg goed.
Eerste boek van Neil Gaiman dat ik nog ongelezen op de plank heb liggen: Fragile Things, korte verhalen.
Wat zou ik graag iemand zijn die onder de douche vandaan stapt, haar haar laat drogen en dan prachtig vallend haar heeft. Maar nee, ik heb een touwige bos, die opdroogt als een kluwen wol waar een kitten mee heeft gespeeld. Dus na het douchen gooi ik mijn haar naar voren en gooi ik er mousse in. Hoe doen normale mensen dat. Als ik het aan de lucht laat drogen valt het als een gordijn voor mijn ogen. Aan vlechten, speldjes, pinnen, haarbanden en klemmen wil ik niet beginnen. Maar dat perfect vallende haar, dat naar achter of langs het gezicht vallende haar wil ik ook. Zonder allemaal troep erin wel te verstaan. Mijn haargrens zit waarschijnlijk te laag. Of zou ik beter een kort pittig kapsel kunnen nemen… ondanks mijn flaporen? Ook slapen met nat haar moet ik echt niet doen… Allemaal knikken en bobbels en mijn lok springt naar buiten.
Bij mijn favoriete boekhandel De Eerste Bergensche Boekhandel kocht ik Mijn Lieve Gunsteling van Marieke Lucas Rijneveld. Ik had nog niet eerder iets gelezen van Marieke Lucas. Mijn eerste indruk was: wow wat een literaire krachtpatserij: een boek met ballen. Later lees ik over Marieke Lucas dat ze non-binair is en dan vind ik mijn gedachte erg flauw maar schrijf hem toch op omdat hij echt was.
American Geography van Matt Black is een van de beste fotoboeken die ik dit jaar heb gezien, samen met Bertien van Manen’s Archive.
Al jaren geleden gelezen, nu de film The Circle gezien. Vlakke film. Eggers heeft een vervolg nu in de boekhandel liggen: The Every. Op de verlanglijst. Heel actueel nu Facebook zich omdoopt to Meta en ons gaat assisteren: “Most of all, we need to help build ecosystems so that more people have a stake in the future and can benefit not just as consumers but as creators.” God sta ons bij.
Na Kevin Kelly’s 68 Bits of Unsollicited Advice nog 99 Additional Bits of Unsolicited Advice.
Op Netflix vond mijn egaa de geweldige serie over de tweede wereldoorlog: Greatest Events of WWII in Colour. In colour betekent dat de zwart-wit beelden fantastisch goed zijn in gekleurd.
Enige tijd geleden liepen we van Alkmaar terug naar huis door het Heilooër bos. De ondergaande zon zette Huis Nijenburg in een bijzonder licht.
