Naar aanleiding van een grote overzichtstentoonstelling in Fotomuseum Den Haag gaf Hollands Beelden een speciale editie uit met alleen werk van Eddy Posthuma de Boer. De eerste helft zijn zwart-wit beelden, meest straatfotografie, met zijn typische humoristische toets. Het tweede deel is kleur en gemaakt in opdracht, voor de wereldtentoonstelling in Osaka in 1969. Het werk in kleur is meest geposeerd maar heeft toch een typisch EPDB stijl.
The small book “Martin Parr” from Phaidon has a relatively extensive introduction (I mean: for such a small book) to the work of Martin Parr. We see how he develops from a black and white photographer of British life into the critical flash & color photographer of life’s peculiarities as we know him today.
The book furthermore is a guide to how you can read a picture. Maybe a bit over the top now and then:
… the picture recalls Bernini’s sculpture of Daphne sprouting leaves and branches… (picture of girl on school party).
It must also refer to the psychological complexity of attending school”(boy with mother a grammar school).
Wonderful pictures of a stuffed owl, sausages, a cup of tea, and many other ordinary objects and scenes depicted in Parr’s unique manner.
Bij zo’n foto vraag je je af: hebben die advocaten nog niet ontdekt dat je al die documenten in een computer kan opslaan. En dat je daar dan ook veel makkelijker in kan zoeken.
Dit is een pro-forma zitting, waar die advocaten heen gaan met 3 tassen vol papieren (ik neem tenminste aan dat het niet hun broodtrommeltje is dat zoveel ruimte nodig heeft).
Die rechter tas is wel uitzonderlijk groot, een heuse koffer. Een mobiel chemisch toilet wellicht? Aan de manier waarop de man de koffer vasthoudt lijkt hij niet erg zwaar. Als in een goedkope film. Zou de koffer leeg zijn? Hij heeft op kantoor zijn assistent geinstrueerd alle papieren in diens tassen te proppen. Maar dan realiseert hij zich dat het wel gek is als hij met zijn handen in zijn zakken het gerechtgebouw in komt slenteren. Dus hij grist nog snel voor het verlaten van het kantoor deze grote kist mee.
Ik kijk ook vaak naar schoenen. Ik heb geleerd van de engelsen dat bruine schoenen niet bij elke gelegenheid zo maar passen. Deze mannen dragen beide lichtbruine schoenen met een nonchalant zweem van niet gepoetst. Zou het een dress-code van het advocatenkantoor zij: navy pak met bruine schoenen?
Bryan Formals writes an odd but wonderful newsletter on all kinds of stuff. Walking, urbanism, New York City, photography, photobooks, spirituality and more.
Bryan Formals writes an odd but wonderful newsletter on all kinds of stuff. Walking, urbanism, New York City, photography, photobooks, spirituality and more.