Opgehaald bij het hotel door de mensen van de zipline tour: Dragon Flight Chiang Mai.

In de minivan met 6 Chinezen en 2 Koreanen. En een Thai achter het stuur. Ik zit voorin. Het busje is uitgerust met een mini-karaoke apparaat. Dat beloofd nog wat.

We rijden de drukke stad uit en de heuvel in. Het wordt steeds bergachtiger en de wegen steeds iets slechter. Het laatste stukje is over overharde weg.

Heel gedisciplineerd worden we in veiligheidstuig gehesen. Flesje water aan een touwtje en een bamboe stokje met zijtak. Deze laatste blijkt later te dienen om te kunnen remmen als de zipline te hard op zijn doel afgaat.

We klimmen iets verder de berg op en ziplinen van de ene boomhut naar de andere.Soms een korte wandeling door het jungle achtige terrein tegen de berg op on het volgende plateau te bereiken.

De 6 man begeleiding die met onze groep mee is is gedisciplineerd maar halen als ze zelf aan de zipline hangen grappige capriolen uit begeleid met een boel geschreeuw en gelach.

We maken zo een flink rondje langs de bergwand.

Aan het eind abseilen vanuit een platform hoog in de boom en we staan weer op de ‘begane grond’.

In het gebouwtje terug tuigen we ons weer af en krijgen we een t-shirt. Alleen nog medium en small dus dat gaat waarschijnlijk knellen. Er is een eenvoudige maar erg lekkere Thaise lunch voor ons klaargemaakt.
Daarna weer in de auto de bergpaden af naar Chiang Mai. Geen karaoke gelukkig. De Chinezen zijn in slaap gevallen.

Een paar losse observaties.
De reclameborden langs de wegen en in de straten zijn talrijk, veelkleurig en reusachtig van omvang.

Er werken hier veel vrouwen aan de aanleg en reparatie van de wegen. Hoewel nauwelijks herkenbaar door hoed en mondkap toch duidelijk vrouwen.

De stoplichten staan hier (Chiang Mai) enorm langnop rood (en op groen dan ook neem ik aan maar daar hoeven wij dan nooit op te wachten dus dat merk je niet). Was me in Bangkok niet opgevallen.