Restjescomfort

Een van de prettige dingen van het kerstmaal zijn de restjes.

We kunnen minstens een paar dagen uit de koelkast eten. Lekker lui voor de televisie, of achter de iPad, of laptop in mijn geval. Alleen de gezonde dingen eruit vissen. Na twee dagen teveel vlees en koolhydraten ben je daar wel aan toe. De eerste dag (derde kerstdag) nog de restjes wijn. Misschien de dag daarna ook nog. Dan even lekker totaal nuchter. Opstaan met een fris hoofd en zonder hangbuik.

Die gestoofde peertjes eindelijk een keer eten, die van je schoonmoeder of je vage tante. die peertjes die je elk jaar laat staan.

Science-fiction the future?

I read an article on science fiction on Ted Gioia’s blog.

I started reading science-fiction books. And lots of them.

This made no sense. The last time I had taken a serious interest in science fiction was in 8th grade. The typical mid-life crisis is an attempt to recapture the magic of your late teens and twenties. And here I was revisiting a passion that had disappeared at age twelve.

I have a similar experience. I did read some science fiction as a child and adolescent, but it generally could only interest me moderately. I read books like 1948 by Orwell, Brave New World by Huxley, and A Clockwork Orange by Burgess, which, although science fiction lists, I consider more like (rather dystopian) novels of the future.

Being firmly in the beta profession, I had many friends who also read science fiction. Somehow, it seemed to me at the time to be something for betas, which doesn’t seem to be correct. Without having researched it, I would venture to say that when betas read books, it is more often science fiction than anything else.

I read a lot anyway, and also things that chafed at science fiction. The Lord of The Rings, by Tolkien, before it became popular, I think with that, but that’s probably not right. I also read The Day of the Triffids, by Wyndham (ok yet core science fiction). I read H.P. Lovecraft (more horror?). But I never really got “hooked” on the genre.

I also think it was because in high school the science fiction genre was dismissed with much disdain.

A few years ago, I started reading more science fiction. I never before read Isaac Asimov or Ray Bradbury (yes I read his On Writing – a great book). I’m definitely going to catch up on that. I’m also going to read more of Stephen King.

Wormerveer, Middel, Zaandijk

Vandaag weer, of eigenlijk nog steeds druilregen. Ik parkeer bij Wormerveer, steek de autoweg over om om het fietspad langs de snelweg richting het gehucht Middel te lopen. Middel zal in de zomer met een beetje zon een mooi dorpje zijn.

In Zaandijk ruik het naar de cacaofabriek. Afgezien van een jongen die reclameblaadjes bezorgd, is er geen mens op straat.

Wormerveer, Middel, Zaandijk

Vandaag weer, of eigenlijk nog steeds druilregen. Ik parkeer bij Wormerveer, steek de autoweg over om om het fietspad langs de snelweg richting het gehucht Middel te lopen. Middel zal in de zomer met een beetje zon een mooi dorpje zijn.

In Zaandijk ruik het naar de cacaofabriek. Afgezien van een jongen die reclameblaadjes bezorgd, is er geen mens op straat.

Purmerend in de drup

Gisteren fotowandeling bij Purmerend. Waardeloos weer. Grijs, druizelregen, af en toe droog.

Geparkeerd bij het Purmerbos, een gebaandepadenpark en hondenuitlaatplek. Ik zie koereigers en halsbandparkieten; ook hier domineren deze vogels die je vroeger nooit zag (oude lul die ik ben).

Ik loop langs de zuidoostrand van Purmerend. In de route mist twee keer een brug die er volgens mijn aanwijzingen wel zouden moeten zijn. Ik ploeter een paar kilometer extra over een ruiterpad langs een sloot.

Terug in de wijk ruik ik natte hond. Er rijdt een man op een fiets langs met een papegaai op zijn hond. Ik ben te langzaam om er een foto van te kunnen maken. Verderop in de wijk ligt op een rotonde een vreemd vierkant kunstvoorwerp van tegels en beton.

Purmerbos
Purmerbos
Purmerend

Tsaar Peterroute zonder Tsaar Peterhuisje

Twee dagen geleden liepen we een rondje door Zaandam. Te lui om zelf een route uit te zoeken liepen we de gebaande paden van de Tsaar Peterroute. We parkeerden in de wijk achter het station van Zaandam. Dat bleek wel aardig. De nieuwbouw in deze wijk is grotendeels in een frisse kleurige Zaanse stijl gebouwd. Dat kan Zaandam wel gebruiken, dat wel heel zwaar is getroffen door de jaren zeventig nieuwbouwstijl van strakke rijtjes bakstenen.

De Tsaar Peterroute is een kronkelende lus door het oude gedeelte van Zaandam. Bij de Lage Horn, een smalle steeg, zijn we diep in gesprek en missen we het Tsaar Peterhuisje. We lopen er niet voor terug.

Bij de sluizen staan nog steeds onbegrijpelijk de ruïnes van een aantal kleine winkels en restaurants. Er wordt veel verbouwd. In het algemeen is de nieuwbouw, net als achter het station, fris en smaakvol.

Het station heeft misschien wel de mooiste fietsenstalling van het land.

Op de terugweg rijden over de Westzanerdijk en de Overtoom naar Nauerna. Erg leuk stuk.

Zaandam
Zaandam