Ik weet niet meer waar ik naar Sei Shonagon werd verwezen, maar ik weet vrij zeker dat het uit een lijstje of boek van Pieter Steinz was. Ik vond ik op Marktplaats een tweedehands versie van Het Hoofdkussenboek en kon er binnen een paar dagen aan beginnen, na het uit een strakke wikkel van tape te hebben moeten knippen.
Het Hoofdkussenboek deed me onmiddellijk denken aan de sfeer die Nooteboom schetst in zijn verhalen over zijn Japanse reizen, en aan de sfeer in de prenten van Hokusai. Shonagon schets een heel interessant sfeerbeeld van het leven van de Japanse adel in de 9e of 10e eeuw. Echt zo’n boek dat je inspireert weer met je aantekeningenboekje te gaan rondlopen om de wereld om je heen op te schrijven, want die is helemaal niet zo vanzelfsprekend als je wel denk als je er dagelijks in zit.