In June, we were in Barcelona and visited the Sagrada Família. An imposing structure, of course. But just as interesting is the diverse crowds in and around the basilica—a madhouse of tourists, guides, and vendors, starting fairly early in the day. The Sagrada Família is a very vertical object; people shuffle around with their heads on their necks.
Mijn werkweek begon deze week om 8 uur op zondagochtend. Daarom gaf ik mezelf vrij deze vrijdagmiddag om een rondje te lopen.
Ik begin bij Spijkerboor aan de noordelijke kant van het Noordhollandsch Kanaal, in de West-Beemster. Ik loop driekwart rondje om het Fort bij Spijkerboor. Ik kijk even bij de ingang van het fort, maar het hek is gesloten. Ik loop terug, over een klein bruggetje linksaf het weiland in. De route van Wandelnetwerknoordholland gaat loopt langs een rechte sloot door het weiland. Zo kaarsrecht als het alleen in de Beemster kan.
Aan het eind van het pad precies negentig graden rechtsom richting het Noordhollandsch Kanaal. Eerst een stukje over de verharde Wormerweg, daarna gaat deze over in een pad over een dijk. Bij het Noordhollandsch Kanaal rechtsaf de Zuiddijk op, terug richting het Fort bij Spijkerboor.
Mijn reiger staat in het weiland, groet chagrijnig en vliegt op. Een sportvisser ligt in zijn zwembroek op een stretcher te slapen bij zijn hengels. Onderaan de dijk bij de Zuiddijk is een boer aan het frezen. Hij wordt begeleid door een enorme ploeg meeuwen die de omgewoelde grond als archeologen onderzoeken.
Bij het choatische haventje is een straatje met de naam Verloreneind. Een stel jongens hebben hun rubber bootje aangelegd bij de brug en springen van de brug in het water.
Gisteren. We parkeren middenin Schermerhorn bij de kerk, aan het eind van de straat die Zuidje heet. De straten Oosteinde en Westeinde komen hier bij de kerk samen.
We lopen het Zuidje helemaal af en steken de Provincialeweg over. De weg is afgesloten in verband met vernieuwing van het wegdek en diverse verbredingen van opritten.
Zuidje gaat aan de andere kant over in Groeneweg, die verderop overgaat in Oostdijkje. We lopen hier nu in de Eilandspolder. Vroeger, in de tijd voor de opwarming, kon je hier in de winter de Eilandspoldertocht schaatsen. Het Oostdijkje is een pad dat is verhard met losse steentjes, goed genoeg om als fietspad te dienen. In de berm staan grote rollen vers gemaaid gras te bakken in de zon.
Twee mensen met een kletsnatte labradoodle komen ons tegemoet. De man houdt de hond in bedwang en verontschuldigd zich verontschuldigd daar. ‘Ze kan heel enthousiast zijn, maar ze zit onder de modder. Dan wil je niet dat ze even tegen je op springt.’
Een stuk verderop gaan we rechtsaf richting het dorpje Noordeinde. In dit gebied worden veeteelt en natuur gecombineerd. Het leek iemand een goed idee om dwars door dit natuurgebied hoogspanningsleidingen te trekken.
We volgen het pad richting Grootschermer. We wandelen door het dorp, via het de straat Zuideinde naar de straat Noordeinde. Over het Haviksdijkje naar Schermerhorn en via de Molendijk naar de straat met de naam Westeinde. Dan staan we weer bij het Zuidje.
We hebben alle windstreken wel gezien.
We visited the Picasso Museum in Barcelona. The exhibition shows works from archives, including Picasso’s early work. I did not know that Picasso developed a tremendous talent for drawing and painting at a young age. In his early teens, Picasso already made stunning drawings and oil paintings. The exhibition further illustrates Picasso’s development into cubism.
Also, an interesting part of the exhibition is Picasso’s visual examination of Las Meninas, Velazquez’s famous painting.
Recommended. The museum is located in the beautiful old neighborhoods of El Born and Barri Gòtic, which you’ll want to see while in Barcelona anyway.
We walked a small lap around and over the ridge behind the campsite today after a drizzly start. (Strava enabled too late)
A paved rocky path turns into asphalt after two kilometers (counterclockwise). It is, at times, very steep, but the view is great. In the forest, Eucalyptus trees.
We walk a few hundred meters along the pilgrim path to Santiago de Compostella. The last bit along the road is less.
Dit is toch geweldig.
Near Warmenhuizen, a woman walks in the meadow with a wheelbarrow. In the wheelbarrow lay wooden poles and sit two children. The woman walks seemingly effortlessly with the cargo through the field. Near a farm, a tunnel runs under the road. I suspect the tunnel was made for the purpose of bringing the cattle from the farmer on the other side of the road to the pasture on this side of the road. The tunnel is flooded. The fields are austere. Large sections are covered with plastic. What is underneath? Corn? Lettuce? A futuristic structure, what I suspect is supposed to be a covered horse walker.
