In juni waren we in Barcelona en bezochten we de Sagrada Família. Een imposant bouwwerk natuurlijk. Maar net zo interessant in het publiek in en om de basiliek. Een gekkenhuis van toeristen, gidsen en verkopers, al vanaf vrij vroeg op de dag. De Sagrada Família is een heel erg verticaal object; de mensen schuifelen met het hoofd in de nek rond.
Afgelopen zomer bezochten we Barcelona op onze trip door het noorden van Spanje. De architect Gaudi heeft, naast de Sagrada Familia, meer fantastische bouwwerken nagelaten aan Barcelona.
Zo bezochten we onder andere zijn Casa Milà, een appartementengebouw dat Gaudi ontwierp en bouwde. In 1912 kwam het gebouw gereed.
Mijn werkweek begon deze week om 8 uur op zondagochtend. Daarom gaf ik mezelf vrij deze vrijdagmiddag om een rondje te lopen.
Ik begin bij Spijkerboor aan de noordelijke kant van het Noordhollandsch Kanaal, in de West-Beemster. Ik loop driekwart rondje om het Fort bij Spijkerboor. Ik kijk even bij de ingang van het fort, maar het hek is gesloten. Ik loop terug, over een klein bruggetje linksaf het weiland in. De route van Wandelnetwerknoordholland gaat loopt langs een rechte sloot door het weiland. Zo kaarsrecht als het alleen in de Beemster kan.
Aan het eind van het pad precies negentig graden rechtsom richting het Noordhollandsch Kanaal. Eerst een stukje over de verharde Wormerweg, daarna gaat deze over in een pad over een dijk. Bij het Noordhollandsch Kanaal rechtsaf de Zuiddijk op, terug richting het Fort bij Spijkerboor.
Mijn reiger staat in het weiland, groet chagrijnig en vliegt op. Een sportvisser ligt in zijn zwembroek op een stretcher te slapen bij zijn hengels. Onderaan de dijk bij de Zuiddijk is een boer aan het frezen. Hij wordt begeleid door een enorme ploeg meeuwen die de omgewoelde grond als archeologen onderzoeken.
Bij het choatische haventje is een straatje met de naam Verloreneind. Een stel jongens hebben hun rubber bootje aangelegd bij de brug en springen van de brug in het water.
Gisteren. We parkeren middenin Schermerhorn bij de kerk, aan het eind van de straat die Zuidje heet. De straten Oosteinde en Westeinde komen hier bij de kerk samen.
We lopen het Zuidje helemaal af en steken de Provincialeweg over. De weg is afgesloten in verband met vernieuwing van het wegdek en diverse verbredingen van opritten.
Zuidje gaat aan de andere kant over in Groeneweg, die verderop overgaat in Oostdijkje. We lopen hier nu in de Eilandspolder. Vroeger, in de tijd voor de opwarming, kon je hier in de winter de Eilandspoldertocht schaatsen. Het Oostdijkje is een pad dat is verhard met losse steentjes, goed genoeg om als fietspad te dienen. In de berm staan grote rollen vers gemaaid gras te bakken in de zon.
Twee mensen met een kletsnatte labradoodle komen ons tegemoet. De man houdt de hond in bedwang en verontschuldigd zich verontschuldigd daar. ‘Ze kan heel enthousiast zijn, maar ze zit onder de modder. Dan wil je niet dat ze even tegen je op springt.’
Een stuk verderop gaan we rechtsaf richting het dorpje Noordeinde. In dit gebied worden veeteelt en natuur gecombineerd. Het leek iemand een goed idee om dwars door dit natuurgebied hoogspanningsleidingen te trekken.
We volgen het pad richting Grootschermer. We wandelen door het dorp, via het de straat Zuideinde naar de straat Noordeinde. Over het Haviksdijkje naar Schermerhorn en via de Molendijk naar de straat met de naam Westeinde. Dan staan we weer bij het Zuidje.
We hebben alle windstreken wel gezien.
We bezoeken het Picasso museum in Barcelona. De tentoonstelling laat werk uit het archief met het vroege werk van Picasso zien. Wat ik niet wist is dat Picasso al heel jong een enorm talent voor tekenen en schilderen ontwikkelde. In zijn vroege tienerjaren maakte Picasso al verbluffend goede tekeningen en olieverfschilderijen. De tentoonstelling geeft verder een mooi beeld van de ontwikkeling van Picasso naar het cubisme.
Ook een interessant onderdeel van de tentoonstelling is Picasso’s visuele onderzoek naar Las Meninas, het beroemde schilderij van Velazquez.
Aanrader. Het museum ligt in de mooie oude wijken El Born en Barri Gòtic, die je toch ook wilt zien als je in Barcelona bent.
Vandaag na een druilerige start een klein rondje gelopen om en over de heuvelrug achter de camping. (Strava te laat ingeschakeld)
Een verhard rotsig pad gaat na twee kilometer (tegen de klok in) over in asfalt. Het is bij tijd en wijle erg stijl, het uitzicht is geweldig. In het bos Eucalyptussen.
We lopen een paar honderd meter mee met het pelgrimspad naar Santiago de Compostella. Het laatste stukje langs de weg is minder.
Dit is toch geweldig.
Near Warmenhuizen, a woman walks in the meadow with a wheelbarrow. In the wheelbarrow lay wooden poles and sit two children. The woman walks seemingly effortlessly with the cargo through the field. Near a farm, a tunnel runs under the road. I suspect the tunnel was made for the purpose of bringing the cattle from the farmer on the other side of the road to the pasture on this side of the road. The tunnel is flooded. The fields are austere. Large sections are covered with plastic. What is underneath? Corn? Lettuce? A futuristic structure, what I suspect is supposed to be a covered horse walker.
