Ik vond een krabbel in een van mijn notitieboekjes van 2019:
De problemen van fotografie:
Het is te gemakkelijk om een foto te maken.
Er zijn te veel foto’s.
Wat vind ik een goede foto:
Een stilstaand moment, uit zijn verband gehaald. Goede foto’s laten veel ruimte voor interpretatie. Daarom denk ik dat het niet nodig is om datum en locatie toe te voegen aan een foto. Ik hou van afbeeldingen voor het beeld, niet voor documentatie.
Instagram laat geen tijd over voor interpretatie. Volgende foto …
New Year’s Day was a sunny day, finally. A managed an afternoon photo trip in the area, covering four quadrants in Heemskerk.
These picture here are from the 19W-F21 area. They best reflect it was still wet everywhere from days of rain, with low hanging clouds, shards of fog over the fields and shallow and pale light. A day that starts late at 10.00 and already begins to vanish at 14.00.
Ik haal de achterstand op mijn archief in. Hoewel het project goed op weg was in mijn hoofd, en ook in de hoeveelheid oppervlakte, heb ik mijn foto’s nooit consciëntieus gearchiveerd met locatie-informatie. Als gevolg daarvan moet ik het hele archief doornemen, waarbij ik uit mijn hoofd de foto’s match met de locatie waar ze gemaakt zijn. Vreemd genoeg lijkt het erop dat ik me voor het overgrote deel van de foto’s heel specifiek herinner waar ze zijn genomen.
Misschien is dat wel wat fotografie is: mijlpalen voor ons geheugen. De aantekeningen die ik maak in mijn notitieboekje geven me niet de levendige (visuele) herinneringen die ik van foto’s krijg.
Het quadrant van deze post ligt aan de rand van Zaandam, dicht bij de Zaanse Schans. Hier komen toeristen in grote hoeveelheden om klompen, windmolens, tulpen en groene houten huizen te bekijken.
Een paar woorden over mijn fotografische strategie voor het NHQ project. Ik heb de provincie Noord-Holland in kaart gebracht op vierkanten die ik vrij systematisch bezoek. Voordat ik het geografische raster had gemaakt, bezocht ik vroeger willekeurig plaatsen. Maar ik concludeerde dat dat een moeilijke aanpak was. Onderweg ben ik van gedachten veranderd, of werd ik ergens door afgeleid. Ik kwam vaak terecht bij een verspreide set van foto’s van verschillende plaatsen.
Tegenwoordig maak ik een afdruk van de kaart van een of twee vierkanten en ga die bezoeken. Op de kwadranten loop ik vrij willekeurig, het grootste deel van het gebied bedekkend. Ik heb niet het doel om elke straat op het plein te bezoeken, dus ik loop vrij rond, alleen geleid door de grenzen van het kwadrant.
Een paar dingen. Ik heb besloten het Noord-Holland per kwadrant project strikter en systematischer voort te zetten. Vervolgens: de projectupdates hier posten terwijl ik door het archief ga (het zal dus niet iets chronologisch zijn). Tenslotte: toch maar meer fotografische updates hier plaatsen.
Ik ben een paar jaar geleden begonnen met het Noord-Holland project. Tot een paar jaar geleden heb ik het nooit gepushed. Tot ik las over Blake Andrews’ grid-projecten (Portland toen, Eugene nu).
You probably know Ed Ruscha’s Sunset project, in which he photography all the houses along Hollywood’s Sunset Strip. He published this project in the book simply called Every Building on the Sunset Strip.
Getty has created a beautiful website – a piece of art on itself – that allows you to explore the project.
Yesterday I wrote about Bryan Formhals. He is the co-author of Photographers’ Sketchbooks. The book describes and shows how artists, not just photographers as the title suggests, create, try out, design, figure out, make notes, iterate, channel their creative endeavors. The books features Roger Ballen, Rob Hornstra, Peter van Agtmael, and many others.
Naar aanleiding van een grote overzichtstentoonstelling in Fotomuseum Den Haag gaf Hollands Beelden een speciale editie uit met alleen werk van Eddy Posthuma de Boer. De eerste helft zijn zwart-wit beelden, meest straatfotografie, met zijn typische humoristische toets. Het tweede deel is kleur en gemaakt in opdracht, voor de wereldtentoonstelling in Osaka in 1969. Het werk in kleur is meest geposeerd maar heeft toch een typisch EPDB stijl.
The small book “Martin Parr” from Phaidon has a relatively extensive introduction (I mean: for such a small book) to the work of Martin Parr. We see how he develops from a black and white photographer of British life into the critical flash & color photographer of life’s peculiarities as we know him today.
The book furthermore is a guide to how you can read a picture. Maybe a bit over the top now and then:
… the picture recalls Bernini’s sculpture of Daphne sprouting leaves and branches… (picture of girl on school party).
It must also refer to the psychological complexity of attending school”(boy with mother a grammar school).
Wonderful pictures of a stuffed owl, sausages, a cup of tea, and many other ordinary objects and scenes depicted in Parr’s unique manner.
