The dangerous but exciting habit of always carrying a camera
I always carry a camera with me. Even in the car. Admittedly that is dangerous, but it can also be rewarding. Yesterday I caught this picture.
I always carry a camera with me. Even in the car. Admittedly that is dangerous, but it can also be rewarding. Yesterday I caught this picture.
I tried reading On Photography by Susan Sontag. The book was recommended to me as a must-read for photographers. I will not doubt it is a classic analysis photography, but my mind seems incapable of absorbing the sentences.
The book analyses why people make photographs, what it means, how it relates to other art forms, how people pursue photography. And more, like an article about Diane Arbus’ work.
I find the theoretical analysis quite problematic, being a photographer myself. While taking pictures I do not want to (nor can I) philosophize about the picture-taking itself. I don’t want to know. I want to think as little as possible about the process, but focus on the act, on the picture. Of course I have a frame of reference. But it’s somewhere back in my head, in the unconscious probably.
I put the book away about halfway through. I feel defeated.
Gisteren in het bizarre industriegebied Westhaven in Amsterdam foto’s gemaakt. Naar Zaandam gereden en geparkeerd bij Tamoil tegenover het Hembrug terrein om vanaf daar de tocht te beginnen.
Met het pondje naar de overkant. Aan beide kanten van het kanaal staan interessante snackbars. Uiteraard gesloten nu i.v.m. de lockdown.
Vanaf de pont loop ik naar rechts, het industrieterrein op. Bij de pond is een eigenwijs buurtje met een handvol woonhuizen. Het is wel een keuze om hier te willen wonen, zo omgeven door industrie. Met een magnifiek uitzicht over het Noordzeekanaal, dat wel. De tuintjes zijn meest volgeplempt met buizen, bootjes, gereedschap, dakpannen, hout en ander ondefinieerbaar bouwmateriaal.
Ik loop langs een enorm opslagterrein. Grote bergen zwart gruis. Geen idee wat het is. Kolen? Enorme kranen en andere indrukwekkende apparaten staan op het terrein om het zwarte gruis te verplaatsen en te verwerken.
Langs de industriële gebouwen aan de andere kan staat een strakke rij populieren.
Bij een rangeerterrein voor treinen breekt het beeld weer iets: enorme windmolens, treinwagons en materiaal voor rails. Een enorme transportbuis steekt de weg over.
Ik loop terug, en steek over via een weggetje dat Kajuitpad heet. Aan het eind van het pad is een afvalverwerkingsbedrijf aan. Een rij ooievaars staat op het dak opgesteld om het afval te lijf te gaan. Als ik dichterbij kom trekken ze zich terug het dak op, uit het zicht.
Bij de pont loop ik langs het grote beeld van het kussende stelletje in Delfts blauw. Leuk idee hier langs de uitgestrektheid van het kanaal.
Een leuke blog post van Joel Meyerowitz met foto’s van zijn dagelijkse leven gedurende deze f**king lockdown periode.
Lekker blijven fotograferen.
Ik vond een krabbel in een van mijn notitieboekjes van 2019:
De problemen van fotografie:
Wat vind ik een goede foto:
Een stilstaand moment, uit zijn verband gehaald. Goede foto’s laten veel ruimte voor interpretatie. Daarom denk ik dat het niet nodig is om datum en locatie toe te voegen aan een foto. Ik hou van afbeeldingen voor het beeld, niet voor documentatie.
Instagram laat geen tijd over voor interpretatie. Volgende foto …
New Year’s Day was a sunny day, finally. A managed an afternoon photo trip in the area, covering four quadrants in Heemskerk.
These picture here are from the 19W-F21 area. They best reflect it was still wet everywhere from days of rain, with low hanging clouds, shards of fog over the fields and shallow and pale light. A day that starts late at 10.00 and already begins to vanish at 14.00.
De tweede post in deze fotografische onderneming.
Ik haal de achterstand op mijn archief in. Hoewel het project goed op weg was in mijn hoofd, en ook in de hoeveelheid oppervlakte, heb ik mijn foto’s nooit consciëntieus gearchiveerd met locatie-informatie. Als gevolg daarvan moet ik het hele archief doornemen, waarbij ik uit mijn hoofd de foto’s match met de locatie waar ze gemaakt zijn. Vreemd genoeg lijkt het erop dat ik me voor het overgrote deel van de foto’s heel specifiek herinner waar ze zijn genomen.
Misschien is dat wel wat fotografie is: mijlpalen voor ons geheugen. De aantekeningen die ik maak in mijn notitieboekje geven me niet de levendige (visuele) herinneringen die ik van foto’s krijg.
Het quadrant van deze post ligt aan de rand van Zaandam, dicht bij de Zaanse Schans. Hier komen toeristen in grote hoeveelheden om klompen, windmolens, tulpen en groene houten huizen te bekijken.
Een paar woorden over mijn fotografische strategie voor het NHQ project. Ik heb de provincie Noord-Holland in kaart gebracht op vierkanten die ik vrij systematisch bezoek. Voordat ik het geografische raster had gemaakt, bezocht ik vroeger willekeurig plaatsen. Maar ik concludeerde dat dat een moeilijke aanpak was. Onderweg ben ik van gedachten veranderd, of werd ik ergens door afgeleid. Ik kwam vaak terecht bij een verspreide set van foto’s van verschillende plaatsen.
Tegenwoordig maak ik een afdruk van de kaart van een of twee vierkanten en ga die bezoeken. Op de kwadranten loop ik vrij willekeurig, het grootste deel van het gebied bedekkend. Ik heb niet het doel om elke straat op het plein te bezoeken, dus ik loop vrij rond, alleen geleid door de grenzen van het kwadrant.
Een paar dingen. Ik heb besloten het Noord-Holland per kwadrant project strikter en systematischer voort te zetten. Vervolgens: de projectupdates hier posten terwijl ik door het archief ga (het zal dus niet iets chronologisch zijn). Tenslotte: toch maar meer fotografische updates hier plaatsen.
Ik ben een paar jaar geleden begonnen met het Noord-Holland project. Tot een paar jaar geleden heb ik het nooit gepushed. Tot ik las over Blake Andrews’ grid-projecten (Portland toen, Eugene nu).
Vandaag IJmuiden.
You probably know Ed Ruscha’s Sunset project, in which he photography all the houses along Hollywood’s Sunset Strip. He published this project in the book simply called Every Building on the Sunset Strip.
Getty has created a beautiful website – a piece of art on itself – that allows you to explore the project.
https://12sunsets.getty.edu/map/narrative?d=0.42006&mode=no-map
Yesterday I wrote about Bryan Formhals. He is the co-author of Photographers’ Sketchbooks. The book describes and shows how artists, not just photographers as the title suggests, create, try out, design, figure out, make notes, iterate, channel their creative endeavors. The books features Roger Ballen, Rob Hornstra, Peter van Agtmael, and many others.
Bomb of inspiration.